Elke dag weer, opstaan en hopen dat de dag je wat leuks brengt. Elke dag weer, hopen op een goed begin en dat je weer tevreden kan gaan slapen. Elke dag weer, hoop je op geluk dat soms niet komt, maar toch op blijft wachten. Elke dag weer, een stukje geluk dat weg is, dat altijd pijn zal blijven doen. Elke dag opnieuw. Maar toch, elke dag weer, blijf je hopen op dat kleine beetje geluk dat misschien wel zou kunnen komen. Dat de dag je toch nog iets leuks brengt. Elke dag weer, opstaan met een lach die er eigelijk diep van binnen niet zit. Elke dag weer, dezelfde traditie. Zal er toch nog een beetje geluk voorbij komen? Elke dag weer, met hetzelfde eind, maar telkens weer met een onbeantwoorde vraag. En toch ben je weer tevreden met niets. Je hoopt immers dat de volgnde dag je meer geluk zou kunnen brengen Teminste, daar hoop je op. Dat kleine beetje geluk.
