Wolfe Tone is een zeer middelmatig begaafd schrijver die zich door zijn overmatige arrogantie in staat acht meesterwerken af te leveren die echter bol staan van theatrale en pathetische bombast, die een decor vormen voor zijn onbedaarlijke braakvloed van waanzin. Een ode aan de krankzinnigheid in een semi-intellectueel postmodern jasje, dat door deze vèr boven zijn niveau opererende jongeling voor vernieuwend wordt gehouden.
