ik loop even alleen. eventjes niemand om me heen. denk terug aan de tijd van mijn leven. wat ik allemaal heb gekregen en mocht geven. de vrienden die ik heb maar ook die ik moest laten gaan. de dingen die ik met die mensen heb gedaan. op vakantie of het zoveelste telefoon gesprek. de laatste woorden die je hoort voordat iemand vertrekt. de grote en kleine dingen even belangrijk en o zo fijn. de dingen die je maken zoals je nu mag zijn. niet alleen de mooie dingen maken je jammer genoeg niet. je moet ook de pijn voelen en het verdriet. maar het zijn wel de dingen die maken je sterk. het is een soort van een brandmerk. je verbergt het maar het hoort erbij ookal wil je het niet. het maakt je sterk die pijn en verdriet. de dingen die je het liefst wilt vergeten. zijn juist de dingen die je hart kunnen breken. maar blijf niet hangen in dat moment. wees blij dat maakt wie jij nu bent. de persoon die je in de spiegel ziet. en van de mooie dingen van het leven geniet.
