Ik ben wie ik ben. En ja gewoon een raar persoon. Weet vaak niet wat te doen en voel me af en toe wel is echt alleen. Gelukkig heb ik mijn vrienden ookal heb ik aan hun de laatste ook nie veel. Ik wil gewoon dat alles goed komt maar ik heb mezelf ingepraat dat het nooit meer goed komt. Ik ben een persoon die negatief gaat denken als iets fout gaat. Ik kan er gewoon niet meer tegen en alles doet me pijn. Van buiten lijkt het alsof ik altijd blij en/of vrolijk ben maar van binnen ga ik helemaal dood van de pijn.