*blue-sky*

mijn gedachtes zijn als watten,
maar mijn mond is van cement.
mijn ogen blijken de verraders,
maakt het mijn lach te divergent?
de deur -mijzelf- toen dichtgeslagen,
en ben de kamer uitgerend.
doch, je mag alles van me weten,
ikzelf blijf liever onbekend.