eerst wou ik alles prive zetten van wat ik hier op had geschreven..maar fok it..waarom zou ik dat doen...
zo voelde ik me toen..wel alng geleden maar uuh het is wel mij.
dus hier ben ik WEER.
ik weer ik blijf ik.
het verbaasd mij dat de beste inspiratie bron mijn eigen 'down' periodes zijn.
dan vallen de woorden uit mij.
terwijl ik niet eens kan uitleggen hoe ik me voel, en waarom dan wel...
ik krijg wel inspiratie..voor gedichten..verhalen...zinnen...
dus schrijf ik die maar op...
mischien word ik dan weer vrolijk...
niet allemaal autobiografis...maar wel iets dat eruit moet..van films, boeken, mensen om me heen.
there is no other way,
then burrie myself intoo deep,
and just sleep,
embrace myself wiht hate,
till i can't coun't the reasons why i'm nothing,
than i split open,
and screeem,
could some one take care,
over this young stupid girl,
this girl who can do nothing eles than cry,
and wishing to...die,
a word so small fot a word that worth so much,
a word that cost so much pain,
how dare to juse it just to ease your pain,
i cry and no i won't die,
just my brains rot away,
and my hearth turn out black,
by keeping me alive i will die!,
and turn around accept,
by keeping me alive i...'won't' die.
raar...
can you see me here,
deep wrapt in missery,
in this cave of love for you,
you won't ever love me,
it will never ever be,
and i'm feeling so lonly,
only me..,
so ampty 'couse i dan't see,
why i'm feling this love and hate for myself,
just for loving you i get so despered,
so hopeless in love,
just a guy,
for me the only guy i can see now.
sadness, take me out,
take me out for a ride,
so i can cry,
sadness,love me,
so i can safety die,
sadness, you're my lover,
i can always come back to you,
so sadness take me away,
to the dark and to de death,
where we can always be,
sadness, ambrace me,
so i will never be alone,
sadness, don't leave me,
i don't wnt to be lonely,
sadness, my great friend,
on you it depend.
dat is tijdelijk wel were even genoeg