-
mijn ouders hadden ruzie. Fikse ruzie. Om een godverdomme tv-kabeltje! KUTZOOI! Wat denken die twee kinderachtige kutmensen nou. Een beetje elkaar de schuld zitten geven omdat er een tv-kabel in de straat wordt aangelegd, en de werkers onze tuin hebben platgestampt. Goed excuus om elkaar uit te schelden hoor. Ik heb tussenbeide moeten komen. Toch wel vreemd. Ik word alleen bezocht op m'n kamer als ik huil. Ik krijg alleen een knuffel als ik boos ben. Ik krijg alleen een teken van interesse als ik schreeuw. Wat beteken ik wel voor ze? Ze snappen er zo geen reet van! Eerst schreeuwen en dan poeslief sorry tegen mij zeggen. Alsof ik niet weet dat ze straks weer lekker doorgaan als ik slaap. Alsof ik niet weet dat mijn vader beneden slaapt vanwege de ruzie en niet omdat hij snurkt. Ik heb zoveel meer door dan zij denken! En andersom kan ik dat niet zeggen. Ik zit fokking slecht in mijn vel. Ik hou het niet meer. Als ik alleen ben, ga ik eerst een minuut schreewen. Ik hou het niet meer. En hoe kunnen die zogenaamd liefhebbende ouders dat niet doorhebben! Alleen maar bezig met elkaar de schuld geven. Elkaar kleineren. Alleen maar gefocust zijn op andermans fouten. En niet zien hoe je dochter vanbinnen sterft. Klootzakken.
sanniej, vrouw, 114 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende