~~
Ik wil van je af,
maar het lijkt soms zo onmogelijk.
Je bent er altijd, wilt me niet met rust laten,
ik heb je allang opgegeven.
Laat me nou met rust,
het wordt te veel,
ik hoef je niet meer,
ik hoef het onmogelijke niet.
Soms is iets zo mooi en wil je het niet kwijt,
maar moet je het wel kwijt omdat het onmogelijk is,
en als je het moet dan gaat het niet meer.
Het mág niet, het kán niet.
Je moet weg, uit mijn hoofd, uit mijn zicht,
voor altijd. Ik heb je lang geleden weg-
geschrapt, maar toch kom je elke keer weer terug.
Laat dit voor het laatst zijn, de laatste keer
dat ik nog aan je denk.
Skittles, vrouw, 117 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende