014 - Alaaf!

Mijn ogen openen zich langzaam, terwijl mijn rechterhand al naar mijn hoofd grijpt. Oei. Pijn. Oei. Kater.
Chagrijnig zet ik mezelf overeind en bekijk het Irakees rampgebied dat mijn kamer voor moet stellen: lege flessen drank all over the place, vieze bordjes met afgekloofde satestokjes, kleding, kapotte panty´s, sjaals en handschoenen verbergen mijn volledig geruineerde vloerbedekking. Een vriendin van mij tref ik, nog volledig aangekleed, op mijn bank met een wijnfles als kussen gebruikend. Langs haar staat een emmer waar hoogstwaarschijnlijk de inhoud van de fles wijn in beeindigd is, als ik me de kokhalsende geluiden van gisteren niet heb verbeeld.
Leuk hoor, carnaval, denk ik.

Goed, nu ben ik ook eigenlijk helemaal geen carnavals-mens. Ik vind dat verkleden nog wel gaan, maar wanneer ik mijn favoriete kroeg binnenstap en er vervolgens lompe liederen uit de speakers knallen, houd ik het al snel voor gezien.
Maargoed, iedereen zeurde aan mijn kop en eigenlijk vond ik het ook wel weer eens tijd worden om Stratum onveilig te maken.
Hoppa, wazig costuum uit de kast trekken. Vond nog een leuk, strak parade-jurkje uit mijn gothic-periode en heb me lekker overdreven opgetut. Met een vriendin aan de Goldstrike omdat ik verder geen alcohol meer in huis had (en weinig geld heb, arme studenten...united!) en na de gehele fles soldaat te hebben gemaakt de stad in.
Vriendin werd ziek, begon slap te lullen en heeft ongeveer in iedere club waar we binnen waren op de wc lopen kotsen. Tot overmaat van ramp kwam ze, toen ik even een andere zatte vriendin uit de bosjes moest trekken, een oude kennis tegen die het allemaal wel grappig vond dat ze zo dronken was. In plaats van haar een colaatje te geven en haar te helpen, heeft die gestoorde trien haar cocaine aan geboden omdat je daarvan ´weer nuchter zou worden´.
Ik heb mijn zatte vriendinnen weggetrokken, haar even de huid vol gescholden (die vriendin die het aangeboden heeft)en haar een preek gegeven over onverantwoordelijkheid. Dat gekke kind heeft zelf een baby en gebruikt wekelijks, hoorde ik later. Echt heel erg om te horen zeg.
Maargoed, zelf was ik natuurlijk ook aardig beschonken, maar kon mezelf nuchter houden totdat mijn vriendinnen de grootste klap hadden gehad. De ene vriendin kon gelukkig met een groepje naar huis fietsen en de andere beeindigde bij mij op de bank.
Eerste dag dat ik carnaval vier en om twee uur thuis. We vonden daar nog wonderbaarlijk genoeg een fles wijn, hebben onszelf maar weer opnieuw bezat en hebben de grootste lol gehad voor de televisie. Dat ze later nog eens flink haar slokdarm heeft laten brullen, oke. Maar in ieder geval geen coke-hoofd!
En vanavond blijf ik lekker thuis!