04 - # Lieve Jack...
Eej lief maatje van me,, Zou je weten dat ik je niet zomaar even weg deed. Dat de keuze die ik maakte echt het beste is voor jou. Zou je weten dat mijn hart verscheurd is van verdriet, maar er op mijn lippen een lach staat die mijn verdriet probeerd te verhullen. Mijn ogen vullen zich met tranen wanneer ik aan je denk, wanneer ik je blaf hoor. Kereltje ik geef zo veel om jou..
Jack is geboren op 15 mei 2007 en is met 12 weken bij mij gekomen, helaas heeft dit kereltje niet de beste start gehad en is hij erg bang voor vreemde mensen en honden die op hem af komen stieren. 1 Jaar leefde we samen bij mijn ouders en eindelijk begon je je meer aan andere mensen te hechten dan alleen ons. Je genoot van alle aandacht die je thuis kreeg maar je bent en blijft mijn hond, dus toen ik en W samen gingen wonen nam ik je mee. Je hechte je nog meer aan me en wanneer ik verdriet had of graag naar huis wou leken jou ogen te zeggen: Zo lang wij samen zijn redden we het hier samen wel.
De eerste 2 maanden zat je 6 uur perdag alleen thuis, dit was voor jou geen probleem, smorengens liepen we samen de grote ronde waar we dan wel een uur zoet mee waren een koekje wanneer ik om half 12 weg ging en wanneer ik savonds om 6 uur weer thuis was sprong je tegen me aan en kroop dicht bij me en viel rustig in slaap.
Helaas voor jou maar gelukkig voor mij kon ik daar niet blijven en kon op mijn huidige werk 2 dagen later beginnen, fulltime dit keer wel te verstaan. Met spijt in mijn hart want jou zo lang alleen latent deed me toch wel veel pijn. Ik ging opzoek naar een uitlaatservice waar je lekker een uur lekker mag rennen. De buurvrouw (van 8 hoog) vond een uitlaatservice maar niks en besloot jou samen met haar eigen hond uit te laten je mocht zelfs bij haar boven komen zodat je niet zo lang alleen hoefte te zitten. Dol gelukkig dat je daar ook op je plek je was en een hele dag onder de panne was besloten we dat dit idd de beste oplossing voor je was.
Helaas zijn we er te laat achter gekomen dat je nu al 2 maanden maar 10 minuten perdag wordt uitgelaten, je begon te slopen waardoor je veel op je kop kreeg. Wij niet snappent wat er aan de hand was want je zat tenslotte veel boven.
De lichtjes die jou ogen zo lieten stralen doofte langzaam maar zeker, wanneer we thuis kwamen sprong je tegen ons op likte je onze handen deed je de meest gekke dingen om aandacht te krijgen. Na dat we het zat waren dat je steeds meer kleine dingen begon te slopen en de bank dit keer een grote inktvlek had bezorgt besloten we de webcam aan te zetten en je op te nemen. We wilde weten wat de rede was dat je weer begon te slopen, na 2 dagen was het duidelijk 10 min perdag voor jou maar voor geen enkele hond is niet genoeg en je probeerde je verveling te stoppen.
Gelukkig heb ik de beste ouders van de wereld die besloten jou voor een tijdje even te adopteren, zo dat je weer je oude ik je kan worden. De afstand is te groot om steeds even heen en weer te reizen. Ander half uur 260 km heen en terug, kereltje je bent het waard, maar de verdriet in onze ogen wanneer ik je achter moet laten kan ik gewoon niet aan. Het is beter zo voor nu ik probeer zo snel mogelijk een andere oplossing voor je te vinden maar het belangrijkste is dat jij weer je oude ik word.
Kereltje ik mis je zo, ik doe echt mijn best je zo snel mogelijk weer hier heen te halen.
Geniet van de tijd daar, want zo als daar krijg je het nergens.
L
Jack is geboren op 15 mei 2007 en is met 12 weken bij mij gekomen, helaas heeft dit kereltje niet de beste start gehad en is hij erg bang voor vreemde mensen en honden die op hem af komen stieren. 1 Jaar leefde we samen bij mijn ouders en eindelijk begon je je meer aan andere mensen te hechten dan alleen ons. Je genoot van alle aandacht die je thuis kreeg maar je bent en blijft mijn hond, dus toen ik en W samen gingen wonen nam ik je mee. Je hechte je nog meer aan me en wanneer ik verdriet had of graag naar huis wou leken jou ogen te zeggen: Zo lang wij samen zijn redden we het hier samen wel.
De eerste 2 maanden zat je 6 uur perdag alleen thuis, dit was voor jou geen probleem, smorengens liepen we samen de grote ronde waar we dan wel een uur zoet mee waren een koekje wanneer ik om half 12 weg ging en wanneer ik savonds om 6 uur weer thuis was sprong je tegen me aan en kroop dicht bij me en viel rustig in slaap.
Helaas voor jou maar gelukkig voor mij kon ik daar niet blijven en kon op mijn huidige werk 2 dagen later beginnen, fulltime dit keer wel te verstaan. Met spijt in mijn hart want jou zo lang alleen latent deed me toch wel veel pijn. Ik ging opzoek naar een uitlaatservice waar je lekker een uur lekker mag rennen. De buurvrouw (van 8 hoog) vond een uitlaatservice maar niks en besloot jou samen met haar eigen hond uit te laten je mocht zelfs bij haar boven komen zodat je niet zo lang alleen hoefte te zitten. Dol gelukkig dat je daar ook op je plek je was en een hele dag onder de panne was besloten we dat dit idd de beste oplossing voor je was.
Helaas zijn we er te laat achter gekomen dat je nu al 2 maanden maar 10 minuten perdag wordt uitgelaten, je begon te slopen waardoor je veel op je kop kreeg. Wij niet snappent wat er aan de hand was want je zat tenslotte veel boven.
De lichtjes die jou ogen zo lieten stralen doofte langzaam maar zeker, wanneer we thuis kwamen sprong je tegen ons op likte je onze handen deed je de meest gekke dingen om aandacht te krijgen. Na dat we het zat waren dat je steeds meer kleine dingen begon te slopen en de bank dit keer een grote inktvlek had bezorgt besloten we de webcam aan te zetten en je op te nemen. We wilde weten wat de rede was dat je weer begon te slopen, na 2 dagen was het duidelijk 10 min perdag voor jou maar voor geen enkele hond is niet genoeg en je probeerde je verveling te stoppen.
Gelukkig heb ik de beste ouders van de wereld die besloten jou voor een tijdje even te adopteren, zo dat je weer je oude ik je kan worden. De afstand is te groot om steeds even heen en weer te reizen. Ander half uur 260 km heen en terug, kereltje je bent het waard, maar de verdriet in onze ogen wanneer ik je achter moet laten kan ik gewoon niet aan. Het is beter zo voor nu ik probeer zo snel mogelijk een andere oplossing voor je te vinden maar het belangrijkste is dat jij weer je oude ik word.
Kereltje ik mis je zo, ik doe echt mijn best je zo snel mogelijk weer hier heen te halen.
Geniet van de tijd daar, want zo als daar krijg je het nergens.
L
19 okt 2009 - bewerkt op 19 okt 2009
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 09 nov 2009 05 - # I always love you...
- O 19 okt 2009 04 - # Lieve Jack...
- O 16 okt 2009 03 - # Ik mis hem.. ( 1 )
- O 12 okt 2009 02 - # Mijn oude leven... ( 2 )
- O 27 jan 2009 01 - # JIJ...... ( 3 )