1 grote gore klotezooi

jaa een opbeurende titel, dacht ik ook, not, voel me zo verrot, heb nix meer om voor te leven, wil ook niet meer leven, mn ma weet het, mn zusje weet het, en ze gaan er kapot aan, ik weet het allemaal en het breekt mn hart , en many people zullen me missen als ik van 't hilton afjump, maar het kan me niet boeien, ik denk nu heel even heel egoistisch aan mezelf....en voor mezelf hoeft het niet meer...waarom zou ik er nog iets van gaan maken, ik vecht al zo lang...voor mijn gevoel al 19 jaar, maar in werkelijkheid denk ik zo'n om en nabij 8 jaar, ik ben nu op, en niemand wil het zien, en niemand wil het begrijpen of niemand kan het begrijpen, ik weet het niet, er is een iemand waar ik op terug wil vallen...maar niet op terugkan vallen..ze houdt afstand...het voelt goed om bij haar te zijn...zij geeft me het gevoel dat ik mag bestaan, af en toe spreek ik haar wel, en ze weet ook dat het niet goed gaat met me, ze weet dat ik gestopt ben met werken, dat ik 8 dagen in de week thuis zit, niet meer ga stappen, nix meer doe, het enige wat ik doe, is jullie hier vervelen op mydiary.nl en een beetje muziek downloaden voor vrienden, vrienden, hoor mij nou, ik heb wel vrienden, maar ze weten totaal niet wat er in me omgaat, ik heb ze verteld dat ik depressief ben, aan de medicijnen zit te slurpen, en zelfs in therapie zit, maar ze doen net of het allemaal nix is, ze zeggen gewoon keihard: "ja kom op mariët, wij zitten ook weleens een week in een dipje, maar dan zeg ik gewoon tegen mezelf, huppekee ik ga er wat van maken"
Dan denk ik: kut op. Dan zeg ik: "Godver! Het is niet 'zomaar' een dipje!!! ik heb er verdomme al jaren last van...! "
En toen waren ze stil.
Aan de andere kant kan ik ze het niet eens kwalijk nemen, ik ben zo gesloten als een gebraden kip. Ik vertel bijna nooit wat me dwars zit, maar dan nog; ik zit toch niet voor Jan Met De Korte Achternaam aan de medicijnen?? anyway, anyhow, ik ga er weer mee nokken, moet naar de wc, tja ben ook een mens Greetz, mariët

mariët, vrouw, 41 jaar

• Vix vrijdag 22 november 2002 20:38
  Hoi Mariët
  Ik vind t echt heel rot voor je, wat ik nou allemaal lees. Ik vind t niet kunnen eigenlijk: zo jong en dan al zo diep in de shit. Ik kan je er waarschijnlijk niet uitpraten, maar ik wil je wel laten weten dat er ook mensen zijn in mijn omgeving die daar al zo lang last van hebben: weet alsjeblieft dat je niet de enige bent, en dat ik met je meeleef.
  Ik hoop dat je er hoe dan ook uit kunt komen, maar ja, ik ben geen therapeut. Misschien dat je een punt in je leven moet zoeken waar je aan vast kan houden, zoals ik toneel heb. Iets waar je heel erg veel van houdt, en wel voor wilt leven. Toekomstdromen misschien? Of een hobbie? Goudvis? Bedenkt je wel dat je vrienden en ouders er niets aan hebben als jij beslut met je leven te stoppen. Ze zullen je heel erg missen.
  Liefs, Vicky
• Mr Happy vrijdag 22 november 2002 21:21
  Hilton?....... is al gedaan
• sadness zaterdag 23 november 2002 09:54
  hey, ik weet hoe je je voelt, ik weet het... Ik ben al sinds mn 13e depressief (Ben nu 16 dus al 3 jaar) en heb ook medicijnen geslikt. En heb ook 2 psychiaters tegelijk moeten bezoeken. Het hielp niets. Ben met die medicijnen gekapt en heb nu nog 1 psychiater. Maar ben ook op... Kapot... Wil ook niet.... Ben zelfs al bijna een x opgenomen na een wilde poging. Maar ik heb wel steun! Van een hele lieve leraar die ik al vanaf het begin in vertrouwen heb genomen. Nu heb jij dan geen school meer begrijp ik, maar ik wou alleen maar even zeggen dat als je 1 iemand hebt waar je je echt aan kan vastklampen, dan is dat zo fijn! En geloof me, nu dit jaar is hij niet op school vanwege ziekte, maar 1 telefoontje van een klein uurtje en je hele dag en volgende dag zijn good feeling days! Gewoon omdat ik dan met de gedachte in mn hoofd loop, van ja... hij geeft echt om mij, hij maakt echt tijd voor me vrij, is echt daadwerkelijk geinteresseerd, en maakt zich zorgen om mij... Dat is zo fijn... Echt! Ik kan namelijk ook niet op vriendinnen bouwen enzo... nu is ons leeftijdsverschil 3 jaar en is het misschien moeilijk voor jou om zo´n houvast te vinden? Je vriend misschien...? Ik hoop dat je nog voorlopig ons blijft `vervelen` met je verhalen, want ik vind het wel leuk om ze te lezen! Hey keep the faith and watch out, the woolf is always at the door! Kop op! En doe rustig aan... Take Care..

• O 11 aug 2002 wat is "gelukkig zijn"?   ( 2 )
• O 08 aug 2002 holiday in gran canaria
• O 08 jul 2002 mijn eerste keer   ( 6 )