1 - ik ben ik.
mijn naam zeg ik niet ik wil liever anoniem blijven. ik wil graag mijn hart luchten over alles wat me dwars zit. ik kan niet slapen dus dit lijkt me het perfecte moment om iets over mezelf te vertellen. later wil ik iets met mensen doen. ik wil er boven op komen vaak ziet mijn toekomst er zo negatief uit en doet iedereen negatief over mij en mijn prestaties. ik laat gelijk bij het begin beginnen. ik heb nooit goed met mijn emoties om kunnen gaan. mijn ouders maken al vanaf dat ik me kan herinneren ruzie. mijn vader gooit dan vaak met vanalles. en schreeuwen dat ze doen. ik kan me heel wat nachten herinneren dat ik samen met mijn zus en broertje op zolder huilend heb gezeten. wachtend tot mijn opa kwam om de boel te sussen. mijn vader is nogal snel boos. en mijn moeder blijft heel lang rustig, maar op een gegeven moment kan ze dat niet meer aan en begint ook te schreeuwen. 9 jaar geleden toen mijn moeder net 2 maanden zwanger was van mijn broertje is mijn vader 7 maanden bij een andere vrouw geweest. waar hij een affaire mee had. uit eindelijk is mijn vader terug gekomen voor mijn broertje. maar het is nooit optimaal geweest. hij heeft mijn zus jaren lang geestelijk mishandeld door alleen maar negatieve dingen te zeggen. en nu mijn zus het huis uit is ben ik aan de beurt. ik kan goed leren. maar doe er niet veel voor. met een vwo advies zit ik nu op vmbo-t. tot grote ergenis van mijn ouders. mijn ouders zijn altijd heel erg druk geweest met hun eigen bedrijf. een telefoontje was belangrijker dan het tonen van een rapport. een afspraak met een klant was belangrijker dan een 10-minutengesprek op school. ondanks alles leek ik me goed te redden. vanad groep 6 begon ik flink aan te komen. niet echt dik maar gewoon iets flinker dan normaal. eerst was ik een grassprietje. nu was ik flink. die verandering is op het begin wel te accepteren maar op een moment word je helemaal gek. waarom was je niet gewoon dun zoals je wat. je begint je lichaam te haten. dat was het moment dat ik begon met zelfbeschadiging ook wel automutileren genoemd. ik begon mezelf met messen te bewerken. ik walgde van mijn lichaam. mensen haddden niks door. vriendinnen luchtte hun hart bij mij waardoor ik nog meer in de knoop raakte.. en nu ben ik mezef kwijt. en zijn de positieve moment, waar ik het over wilde hebben. weg.
lonelygirl, vrouw, 34 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende