1 zin kan alles kapotmaken
Ik wil gewoon mensen vragen om me te helpen, als er op mn werk iemand iets komt afleveren en vraagt hoe is t? Dan wil ik diegene smeken om me te helpen.
ik heb helemaal niets meer nodig, als ik maar mezelf weer goed kan voelen, ik hoef geen huis, geen auto, niks als ik maar blij kan doen, of minstens denk dat ik gelukkig ben.
altijd in elke moeilijke periode de afgelopen jaren was er iemand die me dr doorheen trok, het duurde soms maar dagen of soms zelfs uren maar er was altijd iemand voor me, nu zit ik in de allerberoerdste tijd van alles en degene die me altijd erdoorheen helpt, heeft me er nu in gestopt. en nu haalt ze me dr niet meer uit.
Je kan je gewoon niet voorstellen dat zoiets je overkomt, dat alles waar je zo je best voor gedaan hebt, zomaar door 1 persoon kan worden afgenomen. dat je om 16.00 uur nog gelukkig bent en om 17.00 uur helemaal vernield. en nu 11 dagen later, zit ik gewoon weer waar ik 4,5 jaar geleden ook zat.
Alles leek eindelijk op zijn pootjes terechtgekomen te zijn, alles was eindelijk zoals ik mij een leuk leven voorstelde, en nu heeft 1 persoon dat gewoon door de wc gespoeld. ik ben niet eens terug bij af, ik ben nog verder, heb aan t leven dat ik wil geroken, ik weet hoe t kan zijn, maar ik kan t niet meer hebben. had ik maar gewoon nooit verliefd op haar geworden, dan had ik nu niet beter geweten, dan had ik nu dit niet hoeven meemaken.
Wie me kan helpen, alsjeblieft help me! mail me, msn me, PM me zoek maar iets uit maar doe het alsjeblieft nu meteen. lees niet eens deze tekst verder af. ik moet gewoon hieruit komen, ik moet gewoon voorkomen dat ik me weer een hele tijd zo ga voelen, ik kom er zelf niet meer uit.
ik kan hier wel blijven tikken maar ik schiet r alleen mee op dat ik t hier kan tikken, maar je mag niet meer dan 5 keer per dag iets opslaan en ik wil ook niet elke keer hetzelfde schrijven.
ik hoop zo erg dat ik dit ga redden, ik hoop zo erg dat ik hieruit kom, en ik hoop heeeeel eeeeerrggg dat dat vandaag nog ophoudt. nee sterker nog, als jij zegt het wordt nu een week 2 keer zo erg, maar daarna beloof ik dat alles helemaal weg is dan doe ik dat zelfs nog als het moet.
ik kan dit niet eens meer liefdesverdriet noemen, dit is gewoon pure frustratie en angst en verschrikkelijk balen. en zenuwachtig zijn, en niet weten wat me overkomt. Het is geeneens liefdesverdriet, ik neem morgen een ander als t moet, mijn vrouw wil niet dus moet ik ook verder, maar dan moet ik wel me lekker in me vel voelen en dan niet dankzij haar maar dankzij dat het goed gaat met mij. dat ik blij ben met mn leven.
ik zeg net tegen iemand die me weer es vertelde dat ik ervan zal leren.
Ik heb hier al van geleerd, ik heb geleerd dat H E L E M A A L niemand te vertrouwen is, ik nooit meer zoveel van iemand durf te houden en nooit meer zo op iemand durf te rekenen. ik bedoel ik vond alles prachtig, en ik wil het ook allemaal zo weer doen, maar als dit ervan kan komen, dan denk ik niet dat ik het durf. hoe goed het ook voor jezelf voelt, het kan met 1 zinnetje helemaal verpest zijn.
totdat de kans zich voordoet, dan gaat t verstand op 0 en ga ik er weer voor waarschijnlijk.
maar hoe gelukkig je ook bent, al heb je 6 kids, ben je net n maand getrouwd, heb je een mooie lexus en een kast van een huis noem maar op, 1 iemand kan elk kasteel tot een ruïne maken.
Mr Happy, man, 48 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende