100 day challenge 90

Dag 90! Ik schrijf dit in de middag, klopt. Ik ben wel al een tijdje wakker, maar wilde nog naar de winkel en hoopte dat een beetje voor de drukte te doen (ik kom qua avond-eten net niet lekker uit met de Paasdagen).

Vanochtend weer gewogen en ik ben nu precies 5 kilo kwijt. Ik dacht in het begin dat ik was aangekomen, maar... ik en cijfers. Ik denk dat ik er een soort van 'vanuit ging' dat ik niet zou afvallen ofzo, en daardoor compleet verkeerd keek. Maar goed, 5 kilo. Op naar de volgende 5!

Gisteren zei ik dat ik ergens achter ben gekomen, en ik zou dat nog meer toelichten, dus bij dezen. Ik heb een podcast geluisterd. Deze: https://www.jordanharbinger.com/four-tendencies-the-framework-for-a-better-life/

Het boek van deze dame (en nog paar andere boeken) heb ik ook boven liggen, maar nog niet gelezen. Ik heb wel al meer podcasts van haar geluisterd en ik vind haar tof. De combinatie van Jordan én Gretchen moest ik dan ook direct luisteren.

De Four Tendencies had ik dus al eerder over gehoord, en wilde het boek ook nog lezen, maar meer dan 'ervan gehoord hebben' was het niet. Tijdens het interview kwam er een enorme klik bij me. Ik val in haar categorie 'Obligers'. En dat is iemand die dingen niet voor elkaar krijgt als hij of zij het zélf wil doen, maar wel wanneer de buitenwereld vindt dat het moet. En zo heb ik mezelf nooit gezien. Ik dacht altijd: ik ben een superharde werker, ik krijg dingen voor elkaar als ik ervoor ga, of als ik het maar graag genoeg wil.

Maar álles dat ik heb bereikt, heb ik bereikt door dingen van buitenaf. Ik ben een ontzettende deadline-schrijver bijvoorbeeld. Ik kan het prima, zolang er maar een uitgever op me zit te wachten. Zo niet, dan blijft het bij vage ideeën. Zeg ik tijdens mijn schrijfavond: 'ik ga hier geen suiker meer nemen, want ik wil afvallen', dan doe ik dat ook niet meer. Geen frisdrank, geen koekje bij de thee. Terwijl ik al die keren ervoor ook geen suiker wilde, maar het toch deed. Ik heb tien jaar meegedaan aan NaNoWriMo (50.000 woorden in een maand schrijven) en het lukte me pas toen ik dagelijks ging vloggen en mensen liet zien wat ik allemaal deed en hoeveel ik schreef.
Toen ik veel afviel, lukte me dat omdat ik toen nog bij mijn ouders woonde en hen vertelde dat ik wilde afvallen én omdat mijn ex zei dat ik het niet zou kunnen.

En ik heb vaak - onbewust - een weg gevonden om dingen te bereiken door anderen erin te betrekken. En eigenlijk is dat ook wat ik hier op MyDiary doe. 100 dagen achter elkaar iets schrijven ofzo? Geen punt, want ik heb gezegd dat ik het ga doen en er zijn mensen die het hier lezen.

Ik wil dus nu echt heel serieus gaan kijken hoe ik mijn twee belangrijkste doelen kan halen, met de wetenschap dat ik er anderen voor nodig heb. Dat gaat om het afvallen en het financiële plaatje. Ik heb gisteren al aan mijn moeder gevraagd of zij me op de een of andere manier kan helpen en ik heb een vriendin al toegelaten in mijn MyFitnessPal vriendenlijst. En ik zal MD in de toekomst ook blijven gebruiken voor dit soort dingen, want het werkt voor me.

Ik vond dit een hele fijne eye-opener. En ik ga het boek binnenkort zeker lezen om meer inzichten te krijgen.