Ik had gisteren absoluut géén goede dag. Ik was moe, had nergens zin in en heb op de bank liggen slapen. Als ik moe ben, heb ik veel sneller de neiging om me vol te proppen. Ik weet het, maar de motivatie om er niet aan toe te geven ontbrak volledig. En dus ben ik gezwicht, naar de supermarkt gegaan en heb ik een kant-en-klare grote bak lasagne gekocht en een zak snoep. En dat is allemaal opgegaan.
Ik was nog wel 'helder' genoeg om niet twee zakken snoep mee te nemen en ook de neiging om chips te kopen heb ik kunnen weerstaan.
's Avonds heb ik met enorme buikpijn aan de tafel gezeten, was echt supermisselijk en kon me niet zo goed concentreren op het schrijven van mijn verhaal. Ook thuis was ik nog steeds heel misselijk. Ik had dit overigens niet verwacht, omdat ik eerder bij eetbuien echt véél meer at dan wat ik gisteren heb gedaan. Ik denk dat dit wel een goed teken is, dat ik dus al begin te wennen aan minder eten.
Ik baalde er wel enorm van. En omdat ik zo beroerd was heb ik vandaag geen wekker gezet. Nu gaat het gelukkig wel weer beter. Goed bedenken hoe ik dit in de toekomst kan voorkomen.
Nou goed, nu maar weer aan de slag. Werken, vanmiddag nog naar de sportschool en vanavond rustig aan (dacht cursus maar die gaat een keer niet door). En dan morgen weer de Miracle Morning vroeg doen