11. Even mn hart luchten?

Fuck alles en iedereen, ik ben er helemaal klaar mee.

Ik heb me er soort van bij neer gelegd dat ik waarschijnlijk voorlopig niks van mn ex ga horen ofzo, zwaar kut maar ja hij reageert gewoon nergens op. Contact is foetsie, hoop dat het snel weer terug komt want dat mis ik. 23 maart naar theater met hem, maar zal dat nog met hem zijn of moet ik een ander regelen?

Valentijnsdag, commerciële bende. Maar toch ergens diep van binnen had ik misschien een klein beetje van mn ex iets verwacht, op zn minst een whatsappje. Maar ik heb de hele dag niks gehad. Alleen een 'fijne valentijnsdag' van mn beste vriend.

School is kut, mijn klas loopt overal om te zeiken. Vooral dingen die fout gaan, maar ook dat leraren niks uitleggen of dat ze zich niet kunnen concentreren. Maar ja als ze alleen maar ouwehoeren, door de uitleg heen praten, lachen als een malle als een meisje van 14.. etc. dan is het hun eigen schuld. Maar ik stoor me eraan. En als ik er wat van zeg, krijg ik een reactie van de mensen met de grootste bek, dus denk ik vaak laat maar.

Stage is wel goed gelukkig, maar ik heb zelf mn stage moeten regelen, terwijl school had gezegd stageplekken te regelen. En toen had mn slb'er vorige week gezegd dat ze er niks aan doet omdat ik een negatieve houding heb. Deze week zei ik dat ik een stage had, toen vond ze me ineens positief... Raar mens.

Maar bij mn slb'er lucht ik ook mn hart niet, omdat ik het idee dat ze het niet wilt of niet aan kan. Vorige week tijdens dat gesprek zat ik 2 keer met tranen en ze ging gewoon door over mn negatieve houding. Ook toen ik zei dat ik niet lekker in mn vel zat vroeg ze niet wat er was, maar praatte ze eroverheen.

Mn vrienden spreek ik niet veel, maar ik heb ook geen zin om al dat contact van mijn kant te laten komen, zij kunnen ook wat laten horen of vragen om af te spreken. Vriendschap moet toch van 2 kanten komen? Alleen mn beste vriend spreek ik veel, maar dat komt echt duidelijk van 2 kanten.

Mn oppasadres is leuk, 2 lieve kindjes die uiteraard af en toe vervelend zijn. De moeder van mn oppaskinderen is een paar jaar ouder dan ik ben, maar ze voelt als een vriendin. Bij haar kan ik mn verhaal kwijt en andersom gebeurt het ook. Ze luistert naar me en probeert me, indien nodig, te helpen. Als het goed is gaan we volgende week, in de vakantie, een keer ergens wat drinken. Ik ben blij dat we met zn 2en het over vriendschap hebben gehad en dat we elkaar vertrouwen.

Ook snijden heb ik gister weer gedaan, ik werd helemaal gek van alles. Alles werd me teveel. Het zat me echt tot hier *maakt gebaar met dr hand boven dr hoofd*
Ik wil gewoon dat alles weer goed gaat. Dat mn klas niet zo zeurt, ik me op mn plek voel in de klas. Dat mn vrienden meer van zich laten horen. Dat ik snel iets van mn ex hoor. Maar ik heb overal een hard hoofd in. Ik ben een loner. Op school heb ik wel vriendinnen, maar die zie ik buiten school niet omdat ik als enige ver van school woon.

Dit was het wel voor nu denk ik.

Liefs