11 september..
Hey iedereen!
Eigenlijk is een dagboek ' dagelijks' natuurlijk, maar we hebben gister met z'n vieren de verjaardag van mijn vader gevierd. We zijn uit eten geweest bij een Japans wok restaurant. Echt een heel spectakel!
Vandaag is het 11 september. Ik realiseerde het me net pas. Het lijkt echt alweer zo lang geleden. Op het moment zelf dacht ik: de wereld zal nooit meer hetzelfde zijn, maar nou zie je maar weer: je vergeet het gewoon. En dat is maar beter ook. Nou moet ik zeggen dat ik er ook persoonlijk niet bij betrokken ben geweest hoor. Ik moet er niet aan denken hoeveel mensen er nou vandaag verdrietig zijn omdat ze iemand hebben verloren. Zo, daar moest ik even bij stil staan hoor. Nu weer terug naar mijn onzinnige verhaal..
Gisteravond was ik doodmoe en dook ik om half 10 mijn bed al in. Ik wilde nog even Slaap lekker zeggen tegen mijn vriendje dus ik belde hem eventjes op. En ik had het moeten weten! Het is altijd hetzelfde! Als ik denk dat ik 'eventjes' bel, dan duurt het dus uren voordat we ophangen. Het was heel gezellig en ik kan echt niet wachten totdat ik zaterdag weer lekker relax op bed lig terwijl hij me heerlijk masseert. Hoewel.. 'heerlijk' ? Hij doet het altijd zo hard. Ik zeg ook altijd dat het zachter moet, maar hij is gewoon te sterk.
Afgelopen weekend zijn we samen naar wat feestjes van vrienden geweest. Dat was hartstikke leuk. We hebben geen gezamelijke vrienden, maar hij vind die van mij aardig en ik die van hem. Met mijn ex deed ik dat soort dingen echt nooit. Het is echt heel leuk om samen zo op stap te gaan ipv thuis hangen. Maar ik denk dat we dit weekend wel lekker thuis blijven. Als ik tijd heb dan ruim ik mijn kamer op en steek ik allemaal kaarsjes aan voordat hij komt. Lekker geurtje, rustig muziekje.. en dan zien we wel wat er komt
Een paar maandjes geleden was hij bij mij. Ik had net gedoucht en kwam mijn kamer weer binnen. Hij had een heel groot hart van waxine lichtjes op de grond gemaakt en aangestoken.
Lief he! Maar ik moet je eerlijk zeggen dat dat dan ook wel ongeveer het meest romantische is wat hij voor me heeft gedaan hoor.
Zo'n type is hij namelijk niet echt.
Gister kwam de gids van peter langhout in de bus met mijn droomreis erin: 15 daagse rondreis door Thailand! Maar wat denk je? 1000 euro!! Dat kan ik nou echt niet betalen. Ik ben 20 en ben zo'n verwend nest dat nooit echt een baantje heeft (nodig) gehad. Dus ik ben bang dat ik er nu toch echt aan moet geloven. Ik heb al al mijn oude troep via internet verkocht. Daar heb ik toch 100 euro mee verdiend, maar dat is niet genoeg. Ik wilde heel graag bij de kindertelefoon werken, maar daar verdien ik dan niks mee. Waarschijnlijk ga ik maar Reiki behandelingen geven hier in de buurt. Dus als je geinteresseerd bent en je woont in de buurt: help me!
Ik zit nu op school en mijn pauze is helaas weer voorbij, dus ik moet gaan.
Ostara
Ostara, vrouw, 41 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende