15 december...

eerst zegt je husbunny dat hij maar 3 weekjes weg is, dan geeft hij aan dat het werk uitloopt en dat hij een weekje langer moet blijven. balen voor mij maar wel leuk voor hem dat hij daar in het tropisch paradijsje zit.

totdat ik vandaag hoorde dat hij heel graag daar wil blijven tot 15 december. er is een nieuw project daar opgestart waar zijn collega mee gaat beginnen en hij wil daar graag van het begin tot eind bijzijn. zodat hij ook de daadwerkelijk bouw kan meemaken. wederom slik ik mijn tranen in en lach breed in de camera. ohw leuk schatje moet je doen. is toch een hele ervaring en daar leer je ook veel van. we wensen elkaar goede avond of goede nacht. en verbreken de verbinding.

ook al weet ik dat hij straks zowiezo 10 weken van huis is en maar een weekje tussendoor thuis. ik heb het er erg moeilijk mee. ik ben zo in tweestrijd. de ene kant dat ik het hem zo heel erg gun, dat hij de wereld ziet, dat hij zich verder kan ontplooien. en de andere kant, de kant dat ik alleen ben. ik kom de tijd wel door maar toch is er steeds die leegte, ik ga verschillende nachten huilend naar bed omdat ik hem zo erg mis. dat weet hij niet en dat hou ik ook zo. maar ohw wat verlang ik naar zijn armen om me heen, zijn geur in mijn neusgaten, zijn stem die me gerust steld door de bas die ik voel in zijn borst, zijn haren die me in mijn gezicht kriebelen.... pffffff

ik wist dat ik het moeilijk zou hebben maar zo moeilijk had ik nooit verwacht.

liefs moi