#15 Koeienverhaal.

Williewonka = Ex-vriendje en ex-vriendje. Als in.. We we're together, for like, 2 days. En voor en na die tijd was het een gewone vriend van me. Nu dus niet meer. Mensen komen en mensen gaan.

Dit verhaal speelt zich af in de tijd dat ik niet meer met Williewonka had maar wél elke dag met hem optrok.. Voor school, op school, na school. Ja, ik zat zelfs nog op school, middelbare school welteverstaan!

Je bent jong en je wilt wat.
Je bent wild en je jongt wat.

Laat ik jullie nog wat relevante informatie verschaffen, ik denk dat ik net 15 was, en Williewonka 16 of 17, we waren natuurlijk allebei heel erg aan het puberen en deden dingen waarvan je toen dacht dat het wel cool was.

We gingen bijna elke dag naar Lidl om sigaretten te stelen en naar de Albert Heijn Euroshopper Halveliters te halen.
We spoten graffiti met een gestolen sigaret in onze mond en een blik bier in onze hand, in de andere natuurlijk een spuitbus.
We zaten in speeltuintjes mensen af te schrikken met ons provocerende uiterlijk, terwijl we die gestolen sigaretten rookten, en ons betaalde bier dronken.
We braken in in leegstaande schuren, huizen, fabrieken, seinhuisjes. Met geleend gereedschap, van mijn vader, terwijl we rookten en dronken.
We fietsten stad en land af om sigaretten te roken en bier te drinken met onze soortgenoten.
We sloopten, vernielden, vernachelden, terwijl we rookten en dronken.
We zaaiden overal paniek, althans, dat geloofden wij. Ik denk eerder dat de mensen medelijden hadden met ons. 2 pubers, met vreemd uiterlijk, die dachten dat ze ongelofelijk cool waren.

Hoe heb ik het ooit kunnen denken?

Afijn, je weet nu iets over Williewonka en mij, en hoe wij toen waren.. Dan hier nu het koeienverhaal.

Het was een maandag of dinsdag of woensdag of donderdag of vrijdag middag, en Williewonka en ik spijbelden, althans, dat denk ik. Ik weet dat we vroeg klaar waren met school, dus ik denk automatisch dat we spijbelden, dat deden we wel vaker. We fietsten samen op onze gare, ondergespoten fietsen richting de Albert Heijn om onze trouwe halveliters te halen, sigaretten stelen bij de Lidl was niet nodig, want we hadden nog. We gingen een stukje fietsen, om te zien of er nog ergens ongein uit viel te halen en zo stuitten we op een verlaten schuurtje ergens in een weiland. Mooi, geen beesten op 't land, lekker uit het zicht van de boerderijen, en als we onze fietsen in het hoge gras zouden leggen zou niemand zien dat 2 personen in de buurt waren. Zo gezegd zo gedaan.. We pleurden onze fietsen in het hoge gras en klommen het hek over, om onze 3 minuten durende wandeling naar het schuurtje te beginnen. Het schuurtje was niks bijzonders, er lag een hoop hooi en stro, waarschijnlijk oud, want het lag niet meer mooi in balen. Ik vond een leeg hagelpatroon en startte mijn zoektocht naar meer terwijl Williewonka bier dronk en sigaretten rookte. We deden verder eigenlijk weinig daar, we kletsten wat, dronken bier, rookten sigaretten, luisterden muziek en ik luisterde naar de stomme verhalen die Williewonka me wijsmaakte. Onder andere dat die boer gewoon eigenhandig hier zijn koeien door hun kop schoot als ze ziek of oud waren, daarom vond ik al die hagelpatronen (Nu denk ik: Wie gaat koeien schieten met hagelpatronen?), en in dat donkere hoekje daar, onder het hooi, daar laten rottende koeienlijken, met half weggeschoten koppen, half wegrottend, met lege oogkassen, uitgedroogde ogen, of gewoon verse ogen, als de koe vers geschoten was. Ja, Williewonka had een grote fantasie.

Die dag eindigde zoals alle anderen, ik ging naar mijn huis en hij naar dat van hem.

Een week later nam hij zijn beste vriend Appeltjeeitje en ik mijn beste vriendin Kingsizecandy mee op één van onze tochten. We hadden joints en we besloten te gaan relaxen in het hooi in het-schuurtje-met-de-dooie-koeien. Aangekomen bij het hek, pleurden we onze fietsen in het hoge gras, klommen over het hek en realiseerden ons dat er koeien op het land stonden. "Boeieh" zei onze held Williewonka. "Die komen toch niet, die zijn veel te bang." Wij met z'n 4-en het land in, naar het schuurtje, na neergeploft te zijn in het hooi, heel gezellig en heel relaxed. Tot ik naar Williewonka keek, en me halfdood schrok van een koeienkop die boven hem door een gat stak waar ooit een raam had moeten zitten. De doodsangst moet van mijn gezicht af te lezen zijn geweest, want Williewonka sprong meteen op en vroeg me wat er was. Die vraag was overbodig, want de koe in kwestie snoof ernstig verontwaardigd en sprong achteruit.. (Doodsbang was ze, denk ik, net als ik) Ik scheet echt dik in mijn broek toen ik naar buiten keek, we waren een soort van omsingeld door koeien, en onze grote fantast Williewonka claimde dat er ook wel een stier tussen zou lopen die heel pissig zou zijn dat wij hier op zijn territorium waren. Ik zei dat ik NU weg wilde. Appeltjeeitje en Kingsizecandy hadden geen idee waarom ik zo aan het flippen was, en het irriteerde me ineens mateloos dat we allemaal kneiterstoned waren, en hun te ver heen om het te begrijpen. Williewonka zei dat we wel zouden gaan, we pakten onze tassen en liepen naar buiten, en shit ja, we waren serieus omsingeld door koeien. Williewonka, Appeltjeeitje en Kingsizecandy gingen alvast. Ik had mijn mp3speler laten liggen, en ik kon niet zonder dat ding. Toen ik naar buiten wilde lopen stond ik dus wel oog in oog met een horde koeien. Ik was keibang en begon te rennen, want die 3 asocialen hadden niet eens op mij gewacht. Ik wilde keisnel weg en besloot niet te gaan schreeuwen. Ik cross die schuur uit, en, no shit Sherlock, een hele fucking horde koeien achter me aan, ik zweer het. Ik hoorde die hoeven achter me aan denderen door de bagger en ik wist zeker dat ze me zouden vetrappen en dat ik dood zou gaan. Ik vervloekte op dat moment iedereen die me ooit had verteld dat koeien banger zijn voor mensen dan mensen voor koeien.

En dat doe ik nog steeds.

Trauma dus, ik haat koeien, behalve als ze op m'n bordje liggen.


Zie je. Zo boeiend is het verhaal niet. Maar nu weten jullie dus wel waarom ik niet zo van levende koeien hou.