18-12-11. Rust zacht oma.

Lieve oma..
6jaar geleden.. noemde ik je nog geen Oma.. want wist niet veel van je.. Tot we weer naar je toe gingen, om te kijken hoe het met je ging. Het ging wel goed met je, alleen was je gevallen.. Mama had haar telefoon nummer bij je achtergelaten, zodat je kon bellen met ons , en zo dus contact kon houden.. Je belde elke dag, om de 5minuten.. Waar we soms wel is gek van werden, maar verder het niet erg vonden ! Je vertelde nooit veel.. we kregen vaak te horen dat je pijn had, of dat je was gevallen.. of de zusters hadden niet goed geprikt..
Na die 6jaar..
Verhuisden we weer terug naar Den Haag, dicht bij jou ! Ik ging vaker bij je langs, om te kijken hoe het met je ging, en je zat nog steeds zoals gewoonlijk, op je stoel, met een sigaretje, en je tong uit je mond. Elke keer als ik bij je kwam, zei je vrolijk: "joehoee!' Je was altijd blij wanneer ik naar je toe kwam..
Laatste paar weken..
De laatste weken, ben ik veel vaker naar je toe gekomen, bijna elke dag, om te kijken of het nog wel goed met je gaat.. op een zaterdag kwam ik naar je toe.. en vertelde de zuster:' jah je oma slaapt al vanaf donderdag' ik schrok me natuurlijk kapot ! Mijn oma slaapt al vanaf donderdag, dit kan niet, er is wat aan de hand. ik zei tegen de zuster: 'hoezo? wat is er dan met haar aan de hand?' de zuster vertelde me dit: ' Je oma, is een diabeet patiënt.. en moet daarom speciale toetjes eten, wij geven haar die toetjes, maar ze gooit ze altijd het raam uit, of in de prullen bak' dus ik zeg: 'waarom blijft u dan niet ij haar?' zegt de zuster: 'wij moeten meer mensen verzorgen, maar je oma haar bloed is veel te hoog.. ze is verslapt geraakt en kan niet meer lopen, alleen nog maar slapen.. je moet haar vaak wakker maken, om te kijken of ze er nog wel is' ik werd natuurlijk een beetje boos op die zuster, maar liet dat niet merken.. Zo gezegt zo gedaan.. Om de 5seconde even me oma geroepen kijken of ze er nog was.. en ja ze was er nog.. Later moest ik toch maar naar huis gaan.. hoe moeilijk ik het ook vond. Ik kon die week niet meer komen, want had het veel te druk met andere dingen.. waar ik nu spijt van heb
Af gelope zondag.. 18-12-11.

Ik kom smiddags naar je toe.. om te kijken hoe het met je gaat.. Ik kom naar je kamer gelopen.. je deur staat open, en alle lampen staan aan.. en er staat een ander bed ! Ik kreeg de schrik van me leven.. je bewoog niet niks ! ik liep naar je toe, en zei: 'Oma oma ! oma hoe gaat het met u? ' Maar kreeg geen reactie.. Je deed alleen je ogen open, en bewoog je hoofd.. Ik snapte het niet.. en werdt bang, ik begon te huilen, want wou niet dat je bij me weg ging ! Ik ging in je map kijken, wat de zuster hadden geschreven.. er stond dat er iets met je voet aan de hand was.. ik ging kijken naar je voet.. en die was gewoon zwart aan het worden ! m'n vriend vertelde me dat je niet lang meer te leven had.. ik zei ook: 'oma haald volged jaar niet meer ' Ik begon te huilen, want wou niet dat je overleed.. Ik zei tegen je : ' Oma, ik ga naar huis toe oke?' Je zei niks.. je probeerde te praten maar het lukte niet ! Je kon niet meer praten ! Ik b;eef nog kijken, gaf je een kus, en aaide over je wang.. Me tranen liepen over m'n wangen want wou niet dat je dood ging. =(
Die avond..
Ik breng me vriend naar het station.. en ga weer terug naar huis,
Ik krijg een smsje, dat hij thuis is aangekomen veilig.. en k loop naar beneden, om even wat drinken te pakken.. me vader komt heel snel naar beneden gerent.. en zegt : 'Maan, er is droevig nieuws over oma.' Ik krijg de telefoon in mn hande geduwt ik zeg:'Ja hallo, met Manuela? ' Me zus zegt huilend: 'Maan, oma is net overleden' Ik schrok.. ik dacht niet na niks.. Nee , ik schoot gelijk vol met verdriet, ik kon alleen nog maar huilen.. en wou direct naar je toe !
Ik kwam samen met papa op de fiets naar je toe.. voor het laatste afscheid, van je lichaam.
Je was gewoon helemaal geel.. het was een schrik, het was niet leuk om je zo te zien.
Die middag was je nog gewoonbij me.. en nu lig je daar stil.. en bent niet meer bij me.
Ik zag je liggen, en begon enorm hard te huilen.. Ik wou niet meer, ik kon het niet meer aan.. het was te moeilijk . Toen kwamen er 2 mannen.. en zeiden dat ze je mee namen.. Ik wou niet dat je met hun mee ging. Ik wou dat je bij mij bleef ! maar je moest =( .. Toen kwam het laatste afscheid.. we moesten je gedag gaan zeggen.. Ik gaf je een kus op je hoofd, en vertelde je dat ik enorm veel van je hou, en je nooit meer zal vergeten !


Oma, Ik hou nog steeds super veel van je ! Ik zal je nooit vergeten.
Ik mis je lieve oma.
Rust zacht.
18-12-11.