2 jaar*

Al 2 jaar ben jij uit mijn leven, maar wennen zal het niet.
Ik moet en ga verder, al doet het me soms zo'n verdriet.
Omdat ik weet, dat ik jou nooit meer zal voelen.
Jij mij, mijn broertje en ook jou kleinkinderen niet gaat zien opgroeien.

Iedere dag denk ik aan je, alsof je nog steeds bij me bent.
Ik mis de manier waarop jij mij als enige kent.
Ik vraag me af wat je zou zeggen, wat je vind en wat je zou doen.
En dan wil ik zo graag weer terug naar toen.

Je laatste dagen, maanden en weken lijken nog maar zo kort geleden
Je laatste woorden, je gemopper het hoort nu allemaal tot het verleden.
Maar de herinneringen aan jou zullen nooit verloren gaan.
Net als onze band, die zal nooit echt nimmer verloren gaan...

Ik hou van je papa,

Voor altijd je kleine meisje! *

01 apr 2012 - meld ongepast verhaal

Chels-E, vrouw, 32 jaar

Querote (opgeheven op 14-06-2020) zondag 01 april 2012 18:25
Lezer zondag 01 april 2012 19:48

O 05 jan 2010 Jij
O 03 jan 2010 Mijn verstand weet wel beter
O 22 dec 2009 Life
O 11 dec 2009 Are you the one?
O 09 dec 2009 Daar liggen we dan..
O 01 dec 2009 Zo heb je alles, en zo heb je niks ( 1 )
O 12 nov 2009 hoe kun je.. ( 11 )
O 09 nov 2009 Jij.. ( 1 )
O 07 nov 2009 Ik wil..
O 06 nov 2009 Mag ik je aanhang weer zijn?
O 28 okt 2009 Mijn Jas-spaarpot dilemma ( 3 )
O 28 okt 2009 Ik wil met jou de kerstboom versieren ( 2 )
O 24 okt 2009 ben ik dan zo'n slechte vriendin? ( 2 )
O 15 okt 2009 Hoe werken relaties? ( 2 )
O 30 aug 2009 Racisten @ MD? ( 19 )

vorige volgende