2 weken lang elk half uur mezelf ergens melden

Net thuis de boel anders gezet. Mn moeder, haar man en mn stiefzusje met dr vriend hebben geholpen....

V wou ook vandaag komen om nog meer spullen te halen.
Maar dat leek me geen goed idee. Als v binnen was gekomen waar hun bij waren dan was t oorlog geworden denk ik....

Dus ik heb haar gsmst dat ze beter morgen kan komen, dan ben ik er zelf waarschijnlijk ook niet... Of in ieder geval niet mermeer wanneer zij gaat inladen en zo... Ik vond dat vorige week echt heel erg... Wil er liever niet bijzijn....

Maandag zie ik dr weer, maar ik zie r wel tegenop. T is zo dubbel... Ik ben blij dat ik dr zie, maar ben niet blij met de reden dat ik haar zie.... En vorige week was echt erg.
Dat was echt niet normaal zo kut zeg....

Maar ja, nu kom ik morgen daarna thuis en zijn er weer dingen weg.... Al denk ik dat ze morgen dingen meeneemt die niet opvallen..... Dan zal thuiskomen wel meevallen...... Tenminste, t zal niet erger zijn dan normaal gesproken......

Dus mn hut verbouwd, alles anders gezet en veranderd. Bankstel eruitgeflikkerd, ten eerste was ie toch lelijk geworden en ten tweede teveel herinneringen.. (daar heb ik met 2 exen op liggen sexen ).... Maar ja, iedereen vond t n goed idee om de boel om te gooien... Maar toch, blijf ik er alleen... T wordt tijd dat ik daar es mee om ga kunnen gaan....

Ik heb t boekwerk bij de seroxat weer effe nagelezen en t klopt... T kan 2 weken lang alle depressieve gevoelens verergeren voordat t gaat werken, dus t wordt 2 weken lang elk half uur mezelf ergens melden om te laten weten dat ik nog steeds niet met een doos pillen in de badkuip lig.....

Maar ik kijk er ook niet naar uit, me 2 weken nog kutter voelen.. Getverdemme, daar heb ik echt geen zin in. Is dit nog niet erg genoeg? Waarom vinden ze geen pillen uit die dat niet doen...... Zal wel aan mij liggen. En ik neem ze smorgens in maar moet r wat bij eten. Blegh, ik krijg al niks door mn strot en smorgens al helemaal niet....

Ik moet smorgens mezelf gewoon dwingen uit bed te gaan.. Als ik niks te doen had gehad, lag ik r misschien nu ook nog wel in.... Of niet, daar lig ik ook maar te piekeren en malen... Maar als ik niks heb om voor op te staan waarom zou ik t dan doen.......

Wie weet gaat t allemaal wel es een keertje wennen....

Wie weet.....

Maar als ik eraan gewend ben, vind ik t dan ook niet meer erg.