myDiary
Home
Laatste reacties
Help
Zoeken
Inloggen
Registreren
#229 gedicht
soms
als alle gedachten
te veel worden
en nodig
uitgelaten moeten worden
je hoofd vol woorden zit
en niets te kunnen zeggen
niemand die begrijpt
dat je een gevecht
met jezelf voert
op leven en dood
wetend dat je verliest
de grond
die wegzakt onder je voeten
geen houvast
het zand tussen je vingers
weg voelt glippen
en te weten
dat er niets meer rest
en dan
wat is er dan
wie is er dan
15 dec 2014 - bewerkt op 26 dec 2014 -
meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren?
Ja
|
Nee
Faithh
, vrouw,
25
jaar
speciaal
maandag 15 december 2014 21:37
ik kan er niet de juiste woorden voor vinden...
dikke knuffel van mij!
Log in om een reactie te plaatsen.
O
03 aug 2014
#172 lieve teksten
( 5 )
O
22 jul 2014
#169 (22-07-14) **
( 2 )
vorige
volgende