25-10-04
de tijd is snel gegaan me oma
heeft me zoveel gegeven
herrineringen vol met liefde
verdriet iets heel natuurlijks vol met pijn
een verjaardag zonder me oma voelt gewoon niet goed
iedereen met een kaartje een kaartje van je sterfdatum
25-10-04 25-10-04 25-10-04 25-10-04 25-10-04 25-10-04
25-10-04 25-10-04 25-10-04 25-10-04 25-10-04 25-10-04
waarom is het nog steeds zo moeilijk te accepteren
waarom die pijn waarom moest u het zijn
weer een verjaardag met verdriet
omdat u me achterliet
u had beloofd me te zien trouwen
zonder mij kon je niet leven
toch verwacht je dat ik het wel kan
nog voel ik de pijn pijn die ik niemand gun
maar ik ben er nog zie de zon de lucht
een warm gevoel het was u tijd om te gaan
het was tijd voor mij om op me eigen benen te staan
u zou trots op me zijn
liefde is onvervangbaar die u mij gaf.
(2 jaar geleden geschreven vond het terug in een oud boekje)
ultraviole, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende