31167gkbvo5108b Het Opgroeien Met Het Boek@nl.com

Q
'LUISTER MIJN LIEF,' zei hij,
'dat van die hònden, Dàt zèggen ZE àltijd! Trek UT je níet áán?!'
Hij kroop met rouwgewaad en àl bij me in bed & troostte me met 'n nacht vòl lieve woorden & strelingen!
Soms huilde hij... Misschien is ut niet góed om un màn zózéér líef te hebben dàt je bijna niet meer zònder hem
kunt? Wíe wéét ìs dàt wel héél èrg ònverstàndig! Maar aan de àndere kànt: dàt wíj tróóst vònden in elkaars
armen, tèlkens wéér, een léven Làng, misschien ìs dàt àlléén hèt lóón der dwázen!?

Ik kijk naar Meribaäl & ik denk: hóe váák hèb jíj niet ìngegrepen ìn míjn léven? Jíj was 't díe Achav bíj me bràcht
díe nàcht! Wèlke wóórden gebrúikte je òm de Kóning te kalmeren, jíj die bijna nóóit íets zègt?
'Meribaäl?' vraag ik. 'Híeld je van de Kóning?'
Hij kijkt me aan. Natuurlijk wéét híj wíe Ìk bedóel als ik spreek van 'de Kóning', ook al ìs Achav dood, maar tòch
líjkt hij verwàrd! Hij zwíjgt. Ìk wéét niet wàt híj dènkt. Ik wìl het wéten. Ik kíjk hèm dwìngend áán!?
'Ìk bèn 'n slááf,' zegt hij met trotse ogen. 'Ìk díen ú vanàf mijn Kìndertijd! Ik vraag u beleefd: láát m'n
gedàchten vríj!' Ìk slá míjn ogen néér, want 't ìs àlsòf híj me sláát?! 'n Ógenblik hèb ik zìn om veníjnig terùg te
slaan, maar ik BESÈF bijtijds dàt Ìk hèm dáárméé ééns téméér 'n slááf zàl máken!?
Ìk wìl zijn vriendschap níet àls Ìk díe vàn hèm kóóp!
'Meribaäl,' zeg ik, 'wìl je vríj zijn? Verláát dan nú de Stàd voordat 't té láát ìs?!
Vestig je als vrij man in Tyrus of reis van daarúit náár
JÓUW éigen Váderland.'


19 mrt 2018 - bewerkt op 22 mrt 2018 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende