3133646 na de stichting v/d Staat Israël 14/5/'48

Q GAAT EEN DEEL VAN DE INMIDDELS IN LEDENTAL GROEIENDE GEMEENSCHAP IN DE EERSTE HELFT VAN DE JAREN '50 in een stadje even ten zuiden van Tel Aviv (Lenteheuvel), genaamd CHOLON, wonen (een Samaritaanse diaspora bestaat allang niet meer)! En deze SAMARITÁNEN ontwikkelen zich daar snel tot een moderne westerse groep die in de Israëlische samenleving geïntegreerd is, terwijl hun broeders & zusters in NABLUS nòg steeds in een bedrukte ghetto-situatie blijven wonen. In Cholon zijn Samaritanen ook begonnen om hun eigen werk te publiceren, vrijwel altijd over Samaritaanse religieuze onderwerpen {de publicatie van Rachel TSEDAKA's bundel met wereldse poëzie leidde tot haar excommunicatie!}, terwijl hun geloofsgenoten in Nablus dat nalieten? Over het geheel genomen is dus die groep in CHOLON moderner dan in NABLUS (meisjes & vrouwen hebben er bijvoorbeeld veel meer vrijheid)! Het contact tussen deze beide groepen werd door de politieke omstandigheden erg bemoeilijkt {van 1948 tot 1967 leefden beide groepen sterk geïsoleerd van elkaar omdat Nablus tot Jordanië behoorde [zie ook Habibi & Raouf Abu Jaber in mei/juni '67]}! De relaties tussen Samaritanen en de Jóódse gemeenschap in Israël verbeterden met name sinds de oorlog van juni 1967, toen ook Nablus onder Israëlisch bestuur kwam en contact & hereniging met de Samaritanen in Holon vanwege de veel betere levensomstandigheden in het Israëlische deel van het land... Overigens wordt door Samaritanen in Nablus onder elkaar Arabisch gesproken terwijl die in Holon met elkaar in Hebreeuws converseren & sinds '67 is de meest intensieve en deskundige bestudering van alle aspecten van de Samaritaanse cultuur en geschiedenis voor een belangrijk deel een zaak van juist (Jóódse) Israëlische geleerden geweest. Dàt heeft zeker bijgedragen aan een verandering & grote verbetering in de verhoudingen tussen Samaritanen & Israëlische Jóden! Al zullen de Samaritanen zelf zich nooit als Jóden maar altijd als Israëlieten beschouwen, beschouwt de Israëlische regering hèn wèl als Jóden {hoewel ultraorthodoxe rabbijnen e.d. hen soms nòg steeds als heidenen willen blijven zien?}! Politiek gesproken moeten Samaritanen overigens ook vaak blijven koorddansen: zij voelen zich enerzijds meer verbonden met de zg. Israëlische Jóden dan met de meestal islamitische zg. Palestijnen, maar anderzijds is er voor de Samaritanen in Nablus 'n bittere noodzaak de moslims die hen omringen & wantrouwen te vriend te houden; ze wéten úit hùn éigen geschiedenis maar al te goed tot welk gebruik van geweld moslims in staat zijn. 't Is daarom uit tactische overwegingen dat in de jaren '90 v/d twintigste eeuw de toenmalige hogepriester SHALOM BEN AMRAM zich zelfs tot lid v/d Palestinian Legislative Counsel had laten kiezen! [Zie ook Uri Davis, Daniël Boyarin, Yesjayahu Leibowitz en vele anderen in de loop van tijd en ruimte! It's all in THE book!]



05 apr 2018 - bewerkt op 09 apr 2018 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende