31354Gkbvo5160b onze melaatsen waren intussen nog
Q
IN HUN SAS!
Toen de verschoppelingen eenmaal
goed in de gaten kregen dat er geen gevaar meer dreigde,
nòch van mensen, nòch van geesten, vielen ze aan op de voorraden en aten & dronken er lustig op los!
Toen ze verzadigd waren, verzamelden ze zilver, goud & kledingstukken, verlieten het kamp & verstopten hun schat!
Vervolgens gingen ze terug naar het kamp, namen zoveel als ze dragen konden en verstopten ook dàt. Daar bléven ze
nijver mee bezig tot de volgende morgen, maar toen het zonlicht gloorde aan de horizon werden ze wakker uit hun roes
en zeiden: 'Het is niet goed wat we doen! Déze DÀG ìs een DÀG met een Blíjde Bóódschap en we zeggen niks? Als wij dit
vóór ons houden, terwijl de mensen in de stad sterven van de honger zullen we zéker worden gestraft? Laten we dus naar
de stad gaan en het góede níeuws aan het koninklijke paleis doorgeven!' Zo gezegd, zo gedaan: ze liepen naar de stad en al
van verre schreeuwden ze hun boodschap naar de poortwachters. De poortwachters renden naar het Paléis & gaven het nieuws
van deze blijde boodschap door aan de dienaren van de koning! YÓRÀM STOND ÒP èn hoewel hij net als iedereen verzwakt was,
werkte zijn brein perfect, want hij dacht onmiddellijk aan een valstrik?! Hóe váák hàd een belégeraar zijn leger al niet schijnbaar
teruggetrokken, de hongerige stad verleid met voedsel of búit en hem vanuit 'n hinderlaag overvallen? Denk maar aan 't PAARD
VAN TROJE! We waren de hongerdood nabij, we snakten naar verlossing, zodat we maar àl té gráág
gelóven wìlden ìn de aftocht van dé Víjand!? Maar Yoram
hield het hoofd koel & temperde
onmiddellijk het enthousiasme
van zijn
staf
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende