31451gkvo5201 Yonah gedroeg zich als 'n man ~~~~~~

DIE WAS ÚITGEPRAAT, MAAR DAARMEE HIELD HIJ ZICHZELF VOOR DE GEK, WANT ÌK VÓELDE HÈM VAN BINNEN BRANDEN ALS 'N VULKAAN DIE OP UITBARSTEN STOND! IK VÓEL IMMERS DINGEN DIE ANDEREN NIET VOELEN OMDÀT IK 'N PROFETES BEN? 'Ú zàt ìn die búik vàn de Gróte Vìsch...' begon ik. Maar Yonah onderbrak me onmiddellijk. 'Ja, zéker, dàt is wáár, hoewel ik dàt in het begin nog niet wìst! Voor míjn gevóel was ik ìn de ònderwéreld? Dàt ìs hèt kwálijke van mensen als Izevel, mensen die houden van de Óerzee, terwijl de zee een dódenrijk ìs waar wíj Israëlieten vèrre van zouden moeten blijven! Het wàs dòm van me òm schéép te gaan, terwijl ik wìst dàt Gòds Àlzíend Óóg mij best wel zóu wéten te vìnden? Tóen ik eenmaal ìn de Zéé GEWÒRPEN WÈRD rèdde híj míjn léven dóór me te láten òpslokken door 'n Gróte Vìsch die me helemaal niet lùstte maar die met genóegen gehoorzaamde aan Zíjn goddelijke bevélen... Pas tóen díe Vìsch mij weer uitspuugde op 'n strand in de buurt van Tarsus wìst Ìk zéker dàt ik drie dágen ìn 'n Vìsch hàd gezeten?!!.....' 'BEGRÍJP ÌK HET GÓED?' vroeg ik. 'Die Gróte VÌSCH kòtste ú úit òp 't Strànd vàn dàt Lànd.?' 'ZÓ ÌS HET,' zei Yonah. 'HIJ LÀG MÈT ZÍJN KÒP ÒP DÀT STRÀND TÓEN HÍJ BEGÒN TE KÒKHÀLZEN ÈN MÍJ ZÓ WÀLGEND NAAR BÚITEN KÒTSTE! Ik hàd hèm kennelijk nogal zwaar òp de MÁÁG gelégen? Er waren Visschers op Ùt Strànd die al brùllend van òpwinding òp míj àf hòlden òmdàt ze nòg nóóit zóíets wònderlijks gezíen hàdden & sámen hebben we díe Vìsch weer terùggeduwd in de Zéé! Díe Vìsschers HÈBBEN hèt Wònder met éigen ógen aan schouwd èn gezíen, dùs zíj gelóven het, maar vèrder kèn Ìk níemand òp déze héle STÒMME wéreld die ècht GELÓÓFT dàt Ìk dríe dagen ìn een Vìsch gezeten hèb èn míjn ònderwáterréis naar Tarsus hèb overlééfd?!' 'NÍEMAND?' vroeg ik. YÓNÁH kéék me áán & vroeg op z'n spòttende tóón: 'KÈN JÍJ ÍEMAND DÍE DÀT GELÓÓFT?' Ik dàcht aan TÒKBÀT, m'n schoonvader, aan Sàllùm, m'n màn! Ìk kòn zo bij géén van beiden áánkomen zònder dàt zij zich te bàrsten zóuden làchen, dus ik begreep dat Yonah waarschijnlijk wel gelíjk hàd! Níemànd gelooft dìt VÈRHÁÁL vàn dé VÌSCH? Behàlve Ìk! 'Ja,' zei ik. 'Ik kèn iemand! Zij heet Chuldah! Ze is immers profetes? Dàt bèn Ìk! Ìk GELÓÓF uw Verháál omdàt GELÓÓF míjn belàngrijkste talènt ìs! Ìk GELÓÓF ÀLLES wàt de Proféten vertèllen, behàlve wanneer 'n valse profeten zijn!' Yonah knikte & klemde z'n lippen op elkaar! Ik zàg 'n tráán óver z'n wàng ròllen. 't Léék of hij voor de rest van de dag zijn mond al niet meer zóu gaan ópendoen & Ìk begréép níet wááròm! Hàd Ìk íets verkéérds gezègd?