31472gkvo5212 'Wij zijn uw onderdanen! Daaròm~~~~
Q
ZULLEN WE ÀL UW BEVELEN OPVOLGEN
ÈN NÍEMAND KÓNING MÁKEN! DOE DUS WAT Ú HET BESTE VINDT!'
Wisten de schrijvers van dit memorandumbriefje dàt ze daarmee het doodvonnis ondertekenden
over die 70 jongens? Diezelfde zeventig jongens die aan hèn waren toevertrouwd & waarmee ze onvermijdelijk
'n zekere band ontwikkeld hadden? Het is té pijnlijk òm nog lang bij deze vraag stil te staan, mijn antwoord is kòrt:
natuurlijk wìsten de dat! Ik probeer me in hun situatie te verplaatsen: hóe zóu ik handelen wanneer ik wist dat mijn gedrag
aan mijn ouders, mijn broers & zusters, ÈN mijn kinderen noodlottig zou worden? Want dìt ìs zéker: wanneer deze mensen zich
TÉGEN YEHU verzèt HÀDDEN dan waren hun families sámen mèt die 70 zonen van Achav uitgeroeid!! Dus toen Yehu het briefje
van de Oudsten ÈN de Opvoeders ontving wreed hij zich in zijn handen omdat zijn dreigement gewerkt had! Maar hij wil meer.
Hij wilde niet alleen hun toestemming, hij wilde hun medeplichtigheid? Daarom schreef hij hen een tweede brief! Telkens
wanneer mijn vader me dit Verhaal vertelde hóórde ÌK hèm knarsetanden wanneer hij deze brief aan mij moest
'vóórlézen'! Ik zag hem inéénkrimpen van schaamte en dàt begreep ik, want het was de gruwelijkste brief
waarvan ik ooit gehoord had tot dan toe! 'Goed,' zo schreef Yehu, 'als jullie op mijn hand zijn en mij echt
willen gehoorzamen moet dàt ergens uit blijken! Dìt ìs dé próef waarmee jullie me kunnen overtuigen:
onthoofd de 70 zonen van Achav en doe het zó dat de mensen zien dat jullie zèlf dat doen & níet ik!
Breng morgen om deze tijd die hoofden naar Yizreël zodat ik ze kan zíen!
Dàn zàl Ìk zêker wéten dàt JÙLLIE
míjn onderdanen
zijn!'
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende