OOK WEL KRONIEK ADLER GENOEMD)
is 'n pas aan het eind van de 19de eeuw door AB SAKWAH
in het Hebreeuws geschreven kroniek met weinig zelfstandige waarde;
't is goeddeels 'n samenvatting van oudere kronieken als die van ABU'L- FATACH & de TOLIDAH.
Tenslotte is er KRONIEK II, de gangbare benaming van een Hebreeuwse tekst uit (mogelijk) de late middeleeuwen of (waarschijnlijk) nog later tijd, waarin bijbelse stof uit de boeken Jozua tot en met 2 Kronieken naverteld wordt (waarbij de Verteller niet schroomt intensief gebruik te maken van de twee Jóódse bijbelboeken der Kronieken, uiteraard wel met de nodige Samaritaanse 'correcties'
! 't Gehéél is in diverse stadia aangevuld met gegevens uit de latere Samaritaanse geschiedenis tot aan de 20ste eeuw (het enige handschrift is uit 190
. Zeer uitgebreid wordt stilgestaan bij leven en werk van de grote reformator BABA RABBA. Ook is het interessant om te zien dat deze kroniek uitvoerig aandacht besteedt aan het optreden van Yehosjoea & de ontstaansgeschiedenis van het christendom, dat zo dus ook kennelijk belangrijk genoeg gevonden werd voor uitvoerige vermelding! Het werk heeft echter heel weinig zelfstandige historische waarde (ook al wordt het door sommigen hoog aangeslagen)?
Mógelijk is zelfs deze hele kroniek pas aan het begin van de 20ste eeuw gecomponeerd & is die passage over Yesjoea toegevoegd om de interesse van westerse geleerden extra te kunnen blijven prikkelen......
Over de onderlinge verhoudingen van al deze zogenaamde kronieken (op zich een weinig gelukkige verzamelnaam voor dit disparate materiaal) is 't laatste woord niet gezegd, al lijkt 't er veel op dat de latere kronieken vaak zwaar leunen op 't gezaghebbende KITAB al-TARICH van ABU'L-FATACH! Van het historische gehalte van de meeste kronkelwegen der kroniekwerken moet men aldus geen hoge verwachtingen koesteren: zelfs de beste onder de kroniekschrijvers, ABU'L-FATACH, is niet iemand die de toets der moderne historische kritiek kan doorstaan?
Veel van wat hij schrijft is té legendarisch òm als historische informatie serieus genomen te worden! I/d context v/h Samaritaanse reveil waarin hij schrijft is 't duidelijk zijn bedoeling òm zijn geloofsgenoten te overtuigen v/d juistheid van hun eigen tradities?! Dat maakt iemand niet bepaald tot een onbevooroordeeld historicus!
Bovendien had hij voor vele gebeurtenissen geen echt betrouwbare bronnen tot zijn
beschikking & was de tijdsafstand tussen de door hem gerapporteerde gebeurtenissen & zijn eigen tijd dus ook vaak veel te groot
om nog op betrouwbare mondelinge overlevering te kunnen rekenen!?
Toch is ABU'L-FATACH vaak de enige & aldus - helaas - de 'beste' bron voor onze kennis
van bepaalde gebeurtenissen & episoden?!
Geen wonder
dàt zoveel v/d geschiedenis v/d Samaritanen ons niet of maar
nauwelijks bekend
is...