31510ds85DeMenschIsGeschapenNaarG dsBeeldMaarMètUn
Q&@~MATERIËLE
ÈN EEN GEESTELIJKE COMPONENT
(die sòms, maar niet altijd, onderscheiden wordt in zíel & geest)? 't Stoffelijk,
lichamelijk déél v/d mèns vergaat geleidelijk bij & na de dood, maar z'n geestelijke component
is ònsterfelijk & keert terug naar z'n oorsprong, 'G d'. Onze zíel of geest wordt vaak beschouwd àls
'n 'léning' vàn G d áán de mens! G d heeft de mens ooit geschapen mèt 'n vrije WÌL {ànders had de
'Eerste Adam/EVA' nooit òngehoorzaam kùnnen zíjn aan G d}, dus de mens ìs volledig verantwoordelijk
voor z'n daden van dóen & láten? De mens moet er zodoende naar blijven streven door nijver ÓEFENEN dàt
zijn/haar wil samenvalt mèt of uitdrukking geeft áán 'de wil van G d'! Dóór dàt stréven ZÀL hij/zij/het óók 'n
creatief, wijs & krachtig mens wòrden; bóvendíen ZÀL men er i/h leven ná de dood voor 'beloond' worden, terwijl
degene die willens & wetens kwaad doet daarvoor zal worden 'gestraft' in 'n 'hiernamaals'? Ìn íeder mens, dus óók
de niet-Samaritaan, heeft G d z'n eigen LÌCHT ingeschapen dat hen de wèg wíjst náár 't goede, maar de mens KÀN
dat licht ook negéren als men dat wìl! Zònde ìs echter nooit ònvermijdelijk... Anderzijds is de mens in àlles óók totaal
àfhànkelijk vàn 'G d'? G d schèpt zèlfs 't gelóóf "in Hèm/Háár/Hèt" & geeft aan de mens zodoende de kracht zich te hóuden
áán de Geboden: G d láát zich dan ook VÌNDEN door al "wie Hem/Haar/Het/Hen" òprècht zóekt! En wanneer iemand àfgedwaald
is "van G ds Wèg" maar zich bekeert, ìnkeert & berouwvol òm vergeving vraagt, ZÀL G d díe àltijd schenken! Dàt G d {EX 34:16}'barmhartig & genadig' ìs, wordt dikwijls herhaald i/d Samaritaanse liturgie?! 'n Góed léven, dwz. 'n leven geheel volgens zijn Thorah, brengt vanzelf G ds zégen ìn 'n mensenleven, zowel in materiële als in geestelijke zin? 't Kwáde in 'n mensenleven kòmt echter NÓÓIT van G d want 'ìn hèm/háár/hèt' ìs geen zweem van kwáád! Àls de gemeenschap goed & kwaad over-komt, dan kan 't haast niet anders dan dat zij dàt te danken & te wijten heeft aan zichzelf; G d stràft nooit voor níets!
Omdàt G d ìn 't innerlijk van 'n menselijk zoogdier 'n soort van rein LÌCHT ìngeschapen heeft, is & blijft 't van het al-
lergrootst belang dàt de mensch z'n innerlijk rein houdt & dat men altijd met 't Volkomen Rein Geweten vóór G d
KÀN staan! Omdat alle mensen van G d dìt zuiver innerlijk licht meegekregen hebben, is 't in principe mogelijk
voor àllen òm HÈT goddelijk/menselijk 'heil' in 'n 'hiernamaals' te bereiken, àls we de wèg vòlgen die dàt g d's
LÌCHT aanwijst! Voor de Samaritanen is die verantwoordelijkheid & daarmee 't risico in dit opzicht groter
dan voor anderen? Immers, alleen zij hebben de Thorah van Mosjeh als extra leidraad gekregen: zij
kènnen aldus G ds geboden & verboden & omdat 't niet moeilijk is zich daaraan te blijven houden,
kùnnen zíj de zònde vermijden? Samaritanen geloven evenmin als Joden in erfzonde - wat van
'Adam' geërfd is, is wel de dood als vrucht v/d 'eerste zonde' maar niet 'de zonde zèlf'? Zonde
ìs vermijdbare dwaasheid,
vermijdbaar omdat 't begaan ervan niet meer 'n onontkoombaar soort van 'lòt' is [zoals
v/d andere zoogdieren, hun voorouders & verre verwanten], en dus ook dwaasheid
omdat men zichzelf ermee berooft van zegenen & 'eeuwig leven' overal.
Samaritanen hebben ZOGEZIEN dus 'n ietwat minder
somber mensbeeld dan het zg. christendom,
al zullen ook zij erkennen dat er inderdaad
blijkbaar hopeloze ogenschijnlijk
ongeneeslijke 'zondaars'
zijn?
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende