31511gk226'tExemplaarDatIkTeLeenKreeg ZàtVòlKleine

Q&@
FOUTEN ÈN HÀD 'N NÍET ÈRG WAARSCHIJNLIJKE ÀFLOOP, MAAR IK KOESTERDE HET ZÓZÉÉR DAT IK HET NOOIT TERUG-gegeven hèb aan zijn Éigenaar?! De Schrijver bleek in Yeroesjalayiem te wonen: hij wilde anoniem blijven & dàt respecteer ik omdat hij gezòcht werd door de Religieuze Te{m}pelpolitie! Bij 't Vòlk was zíjn Verháál óver Yóàv zeer geliefd, inclusief de vervalsing aan 't éind, want dàt leverde 'n vróóm gevóel op, maar de priesters hadden dóór wèlke brutále vrágen de Schríjver gestèld hàd áán G d èn wìlden 'm dááròm voor 't Gerècht slepen! Híj hàd volgens hèn mèt zíjn Bóek G d gelàsterd? Ìk ben het dáár níet mee ééns! Volgens mìj heeft hij vrágen gesteld die éigenlijk íederéén stelt, maar níet hàrdòp òmdàt we àllemáál bàng zijn voor Vervòlging?! Ìk zal die màn ìn míjn Verháál áánduiden àls dé Schríjver mèt 'n Hóófdletter! Ik ontmoette hem omdat ik intensief náár hèm gezòcht heb, maar ik vertel niet wáár ik hem vònd nòch waar we mèt èlkáár gespróken hebben! Ú begrijpt VÀST wel wááròm...... Van sommige schrijvers kun je leren twijfelen aan bestáánde òpvattingen en dàt ìs belàngrijk voor míj als Proféét. Hij is bovendien de grootste schrijver die hier ooit geleefd heeft, dus èlk wóórd dàt híj ÚITSPRÀK grìfte Ìk ìn míjn gehéugen zoals je snapt? Wàt hàd hèm gebràcht tòt het schrijven vàn hèt Bóek JÒB? 'ER WAS MIJ EEN ONGELUK OVERKOMEN,' zo vertelde mij de Schrijver. 'IK VERLOOR EEN KÌND! MIJN VRIENDEN ZEIDEN DÀT DE DÓÓD VAN MÍJN KÌND EEN STRÀF WAS VAN G D! Òngeluk wèkt blijkbaar minachting bij ànderen, zèlfs bij je beste vrienden? Ìk begòn als 'n bezétene te ZÓEKEN naar 'n dóór míj begáne zònde of zoiets dergelijks waarvoor 'god' míjn kìnd GEDÓÓD had, maar ik kon er geen vinden. Ik vroeg me af of de dood van mijn kind wellicht 'n akelig gevoel was waar ik níets aan kòn dóen & G d al évenmìn! Op die vraag vond ik geen antwoord. Wàs Ìk zònder hèt te wéten 'n slècht mèns? Òf wèrden góede mensen ook al nèt zó hàrd getròffen dóór 't òngeluk àls slèchte mensen? Maar mijn omgéving blééf me sàrren met 'n slèchtheid die ik níet ìn mij kòn terùgvìnden & dáárdóór dréigde ik gèk te worden! Dááròm begòn ik te schrijven omdàt ik dàcht dàt het geschréven wóórd hèlderheid kon brèngen, in mezèlf èn in de duisternis waarin mijn vrienden terechtgekomen waren sinds de dood van mijn kind? Ze hàdden immers geen enkel tróóstend woord gesproken, ze hadden mijn èllènde slechts verhévigd! Hàdden we niet àllemáál een hèlder lìcht NÓDIG òm weer als vrienden met elkaar òm te kùnnen BLÍJVEN gáán?
01 mei 2018 - bewerkt op 03 mei 2018 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende