ÒF ZIJ ÍETS VOOR HÈM KÙNNEN DÓEN!
EN IK PROBEERDE DAT OP TE SCHRIJVEN, MAAR IK KREEG HET NIET UIT MIJN PEN!
HET LEEK MIJ GÉÉN VRÁÁG VOOR ELIFAZ, BILDAD OF SOFAR? IK DACHT: ZE ZIJN GEEN VRIENDEN VAN DE DÁÁD,
ZE ZIJN VRIENDEN VAN HET WOORD EN DAARIN KREEG IK GELIJK! ELIFAZ STOND ALS EERSTE OP EN ZEI:
"Kùn je wel verdragen dat ik iets tegen je zeg of ben je daar té droevig voor?
Hèlpt het als ik zeg dat jij veel goeds gedaan hebt?
Dàt je mensen met raad en daad hèbt bijgestaan ÈN zwakkelingen kracht gegeven hebt,
mensen die gevallen waren overeind geholpen hebt, en hun knikkende knieën hebt gerècht?
Maar nu je zelf nauwelijks getroffen bent verlies je de moed en raak je in paniek.
Dàt had ÌK niet verwacht van een vrome man als jij met jouw onbesproken gedrag,
want vroomheid en goed gedrag wáren toch HÈT kenmerk van jouw leven?"
HOOR JE DAT, CHULDA? HÓÓR JE HEM ZEGGEN DAT IOV "nauwelijks getròffen" was? Híj verlóór alle tien zijn kìnderen!
Toen ik deze ozo verschrikkelijke woorden hóórde & voor ELIFAZ opschreef begon mijn pèn hèftig te trìllen omdat ik recht in mijn hàrt werd getroffen: ik weet nog goed hóe mijn vrienden zich verbaasden over mijn gebroken hart na de dood van mïjn kind? ÌK verlóór één kind en míjn léven wàs kapòt! Jòb verloor 10 kinderen & ELIFAZ verbaasde zich over IOV's wànhoop! Hóe ìs 't eigenlijk gestèld mèt 't ìnlévingsvermogen van de MÈNSCH? De kinderen van ELIFAZ lééfden nog & híj zàg dàt blijkbaar als 'n vaderlijke prestatie die hèm BÓVEN Job verhief?! Zèlfverheffing is misschien belangrijker voor de mens dàn medeleven!? Ècht CHULDA, ÌK begon te wàlgen van mijn éigen Verháál omdat het me té véél óud zéér als maagzuur naar de kéél jóeg!
Maar Elifaz was al niet meer te stuiten...