31556gk5246"Wáár wàs jíj YÒV toen ik de aarde aan
Q
HET SCHEPPEN WAS, VERTEL HET ME! WIE STELDE HAAR OMVANG VAST, WIE ZÈTTE HÁÁR OP HAAR ZUILEN TERWIJL ALLE STERREN JUICHTEN EN AL MIJN ZONEN UITBARSTTEN IN GEJUBEL? WIE HEEFT DE ZEE MET DEUREN OP SLOT GEDAAN TOEN HIJ ER LOSBRAK OP DE AARDE? JÍJ TOCH NÍET? IK BEKLEEDDE DE ZEE MET WOLKEN EN HULDE HEM IN OCHTENDMIST TOEN IK HEM AL ZIJN GRENZEN AANWEES EN ZEI: 'Tòt híer tóe èn níet vèrder, híer slaan jouw golven zich te pletter!' Bèn jíj soms ooit doorgedrongen tot de brònnen van de zee, heb jij op zijn diepste bodem rondgelopen? Wéét jij soms wáár 't lìcht vandaankomt of waar de duisternis verblijft:
dàn kun je ze beide de weg wijzen zodat ze niet meer kunnen verdwalen! Weet jij waar Ìk de sneeuw & de hagel opgeslagen heb: heb jij díe voorraadkamers ooit gezíen? Wíe vertèlt 't ònweer dat 't óveràl moet gíeten, ook daar waar geen mensen wonen om de dorst v/d woestijn te lèssen èn gràs te láten òntkíemen? DÓE jíj dàt? Laat me niet làchen, wat stel jij nou helemaal voor in je soepjurkje? Wàt kàn jíj? Jíj máákt RÚZIE met míj, jij klaagt míj áán, maar heb je óók terùg van míjn ÀLMÀCHT?"'
De Schríjver keek me woedend aan! Hij schudde z'n hoofd & bàlde z'n vúisten! 'WÀT DÈNK JÍJ, CHULDACHILD? WÀT ÀNTWOORDT YÒV HÍERÒP? DÈNK JE DAT HIJ GÒDS INTIMIDATIEPOGING DÓÓRZÍET? DÈNK JE DÀT HÍJ ZÈGT: "Ik weet dat JÍJ ÀLLES kùnt, maar dàt is 't toch nìet wat jou het RÈCHT gééft òm ÒNRECHTVAARDIG te zíjn? Waaròm zíjn míjn kìnderen dóód? DÁÁR GING HET TOCH ÓVER?" Ìs 't dat jíj dènkt wàt híj zegt, Chulda, m'n lieve kind?' Ìk schudde m'n hoofd & voelde 'n diepe treurigheid m'n lichaam binnenstromen: want ik kènde de héle boekrol van YÒV, óók déze vervàlsing a/h eind v/h oorspronkelijklijke Verháál, ik wìst hóe 't àfliep! De vraag naar hèt wááròm v/h ÒNGELUK mòcht blijkbaar níet gestèld worden?! De Schríjver hernam 't wóórd. Hij zei: 'ÌK HÈB 'T VERHÁÁL OVER YÒV OP-GESCHREVEN OMDÀT ÌK 'N VRÁÁG HÀD! WAARÒM WÈRD MÍJN KÌND ZÍEK ÈN WÁÁRÒM STÍERF HET? Zàl ik je zeggen wat 't antwoord is geweest van mijn G d, míjn Gòd vàn Israël? Dìt wàs zíjn àntwoord: "ÌK WÉÉT 'T NÍET, WANT DÁÁR GÁ ÌK NÍET ÓVER: ÌK STÚÚR ZÍEKTE NÒCH DÓÓD! 't Dóet me verdriet wanneer kinderen sterven, ik zou wìllen dàt 'r géén kinderziekten bestonden, maar ze bestáán! Ze zíjn òngemèrkt m'n schèpping bìnnengeslópen? Vergééf me, 'k hèb 't níet gezíen & weet niet wàt 'k ertegen dóen moet! Ìk kàn níet ÀLLES, maar Ìk hèb je líef, dàt kàn Ìk wèl!"' 'Ècht wáár? Zéi híj dàt?' vroeg ik 'm stòmverbaasd.
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende