31663gk294 ik liep als 'n trouwe hond ~~~~~~~~~~~~

ACHTER ZE AAN, WANT IK WILDE WETEN WAAR HIJ HEEN GING! WE LIEPEN DOOR DE BAKKERSSTRAAT, DE ZADELMAMERS-STRAAT EN DE STRAAT VAN DE ONTGOOCHELDEN TOT WE BIJ HET DEFTIGE HUIS VAN DE SCHRIJVER YONATAN KWAMEN ~~~~~~~~
DEZE SCHRIJVER WAS BEROEMD, MAAR IK WEET NIET WÀT HIJ SCHREEF OMDAT IK GENOEG HAD AAN HET VERHAAL VAN YONAH & 't boek Job? Ik wist bovendien dat er onder in het huis van deze Jonatan kerkers gebouwd waren waarin gevangenen lagen weg te rotten, terwijl de schrijver BÓVEN zíjn overheerlijk proza in elkaar zat te flansen! Schrijvers met 'n gevangenis aan huis lees ik niet!
Er werd door de beulen van Yirmeyahu op de deur gebonsd. De deur werd geopend door een doodsbleek & mager mannetje van wie ik aannam dat hij de Schrijver Zèlf was, want er begonnen onmiddellijk toevallig passerende vrouwen oorverdovend te kirren?!
't Schrijvertje deinsde achteruit toen de beulen als 'n soort kluwen het huis binnenvielen. Ik zag nog net dat ze Yirmeyahu een trap af droegen, toen viel de deur dicht & was ik hem kwijt?
Ik ging naar huis en verlangde naar een vredige dood omdat het leven mij veel te moeilijk werd, maar ik ging niet dood. Het leven hield me in een pijnlijke gréép! Nadat de Babyloniërs de AeGYPTenaren teruggedreven hadden binnen de grenzen van AeGYPTe, keerden ze terug & grepen Yeroesjalayiem opnieuw bij de keel! Er werden stormrammen opgesteld voor de stadspoorten & hùn geràm teisterde nu de godganse dag als de oorverdovende hartslag van een reus de oren van de mensen! Er werden Wallen opgeworpen tegen de muren & schansen gebouwd. Dáár werden machines op geplaatst waarmee stenen over de muren geslingerd werden waarmee onze mensen daar geplèt werden?! Ik hàd me natuurlijk geheel kunnen overgeven aan mijn eigen bekommernissen, maar 't Lot van Yirmeyahu bleef door mijn hoofd spoken & razen!? Ik hoorde dat het huis van Yonatan meerdere kelders bezat! Yirmeyahu zat opgesloten in de allerdiepste kelder die dróóp van het vocht: híj zat aan één v/d druipende muren vastgeketend! Ik vond dàt géén stïjl. Mensen waar jij 'n hekel aan hebt geef je een draai om de oren of spuug je desnoods in het gezicht, maar je martelt ze níet dóód! ÌK móest íets dóen. En toen dacht ik plotseling aan de naamloze Ethiopiër die 'knecht v/d Kóning' werd: 'EVED-MELEK'! 'n Oogverblindend mooie man van wie iedereen al wel wist dàt hij een bijzondere band had met dé Kóning?! 'n Ondeugende band die verzwegen moest worden, maar die erop neerkwam dat de koning smoorverliefd was op die man! Ik kon me dat wel voorstellen, want niemand, ook ik niet, kon z'n ogen van hem voortaan nog afhouden. Zijn schoonheid glom je al vanuit de verte tegemoet. Meisjes & jongens keken verlangend naar hem om wanneer hij naar hen glimlachte vielen ze al bij bosjes flauw? Telkens als ik door de koning naar het paleis geroepen werd, werd ik door Ebed-Melek ont- vangen: lief, hartelijk, zorgzaam, alsof ik zijn oma was? Ik kon het akelig goed met hem vinden! Ik zeg akelig, omdat ik hem vreselijk miste wanneer ik het paleis verliet & alleen naar huis terug moest gaan. Oude mensen houden namelijk ook van schoonheid...........