31715ksvati154vrijdag 2 juni '67 had ik van iemand

GEHOORD DAT EEN AMERIKAANS ARCHEOLOOG, ROBERT H. SMITH, IEMAND ZOCHT OM POTSCHERVEN TE TEKENEN. IK HEB CONTACT MET HEM GEZOCHT EN HIJ NAM ME METEEN AAN, IK ZOU MAANDAGOCHTEND KUNNEN BEGINNEN! Hij vertelde dat hij al zijn studenten naar Beiroet gestuurd had? Van daaruit konden ze veel makkelijker terugkomen, of anders naar Amerika of Europa vliegen....
Zèlf blééf hij zo Làng mógelijk: hij had zich voorgenomen om 't opgravingswerk van dàt seizoen àf te sluiten, maar er moest nu nog wel veel gedaan worden! De aannemer was nog nieuwe verblijven aan 't bouwen & 't ministerie van Oudheden in AMMAN had nog geen ver-deling gemaakt van de vondsten van dat jaar?! De ene helft moest ìn 't land BLÍJVEN, de andere helft mocht naar Amerika! Dat kon niet
zolang Smith geen rapport opgemaakt had, en dàt hoopte híj vóór 10 juni gereed te hebben; àls er tenminste geen oorlog uitbrak? Op zaterdag 3 juni moest Smith nog naar zijn opgravingswerkplaats PELLA, en hij vroeg of ik mee wou gaan! Met 'n Landrover reden we nu richting AMMAN, de Yardeenrivier óver, & toen zo'n 100 km noordwaarts door het YARDEENDAL! PELLA ligt dicht bij dé Rivier die aldaar de grens vormde van Jordanië met Israël! Tóen èn nú nòg stééds! Die Landrover kwam wel van pas, want de weg was niet al te best, al met erg comfortabel was die rit bepaald niet! Smith was een aardige maar ook zakelijke man: op het opgravingsterrein liet hij me 't één en ander zien toen hij wat zaken geregeld had. Hij vertelde dat ze een goot gedeelte van het terrein opzettelijk intàct lieten! Latere ar-cheologen konden dan, met weer moderner methoden & opvattingen, sporen vinden waar wij nu nog niet aan denken? Ìn 't "bodemar-chief" blééf alles veilig lìggen! PELLA was één v/d 10 Steden v/d DECAPOLIS, 'n gebied bíj het Harpmeer van GALILEA, KINNERETH, al-waar 'Jezus over de golven liep'? PELLA dànkt haar náám aan de Stàd in MACEDONIA waar Alexander de Gróte geboren is! 't Belangrijk-ste gebouw dat het Team v/d Universiteit van Wooster a/h onderzoeken was, was 'n Gróte Kerk uit de vijfde of zesde eeuw. Ik wist wel wat van archeologie, alleen toen Smith 't terloops over 'n 'capital' had, wist ik niet wàt hij er precies mee bedoelde? Kapitaal, kapitool & kapiteel, dat klinkt in 't Engels allemaal immers zo'n beetje hetzelfde?! 't Moest natuurlijk 't laatste zijn, 'n kapiteel van 'n zúil, maar ik had 't niet direct door, & hij keek me gèk áán!? Terug in m'n hotel vertelde ik over de Jòb aan 'n Austalische backpacker, één v/d weini-gen die nog overgebleven was: 't was 'n aardige vent, al 'n jaar of 40 zo te zien, met slordig lang haar! 'Zó'n job zou ik ook graag willen hebben,' zei hij, 'ik ben tekenaar!' 'Ik zal vragen of hij nog iemand kan gebruiken!' zei ik. Maar we hebben elkaar niet meer gezien! Dàt is voor de ouwe Mòr Mùrw ook 't meest typisch geweest tussen 1960 & 1990: verschillende mensen ontmoeten in al die diverse landen onderweg tussen de Vale Ouwe & de Stille Zuidzee; millennialang gebouwen, talen, tradities, kunst, kabaal, kattenkwaad & opgravingen tussen Italië, Israël, India & Nippon?! En terug dwars door Syberië via Birobeidjan, Moscow & Odessa: 'n monsterlijk groot ijskoud land.