31716ksvati155 maandagochtend 5/6/'67: oorlogjes?!

STOND IK OM ACHT UUR AL BIJ THE AMERICAN SCHOOL OF ORIËNTAL RESEARCH VOOR DE DEUR. Hèt gebouw lag in de ozo mooie wijk aan de noordkant van De Óude Stàd, op nog geen steenworp afstand van het Israëlische déél. Op de middeleeuwse stads-muren zag ik Jordaanse soldaten lopen, en vooral de Damascuspoort was versterkt? Toch wàs ÀLLES (nog) rùstig! Robert Smith, de ar-cheoloog, vertelde me wat ik zou moeten doen: NATEKENEN! Alle potscherven waren al gefotografeerd, maar het is toch ook nog steeds nuttig om de omtrekken te tekenen. Misschien om gemakkelijker te kunnen zien welke scherven bij elkaar horen? Hij gaf me 'n Rotring pen en legde uit dat ik die niet schuin moest vasthouden, zoals een gewone pen, maar rechtòp! Mijn loopbaan als archeoloog was nu begonnen, maar zou maar heel kòrt dúren. Om 8.30 was Smith in Jerusalem bij zijn timmerman, die hem terloops vertelde wat de radio zojuist gemeld had. AeGYPTische & Israëlische vliegtuigen zouden onderweg zijn naar de Sinaï voor een luchtgevecht. Daarna ging Smith naar een ander adres om zaken te regelen, en keerde rond 10.00 weer terug. Daar zei Edward TANGO, de voorman van deze op-gravingen in PELLA, 'Well, doctor, this is ÌT, er wordt gevochten in Sinaï!' Tóen was hij er zeker van dat de gevechten in Jeruzalem ook gauw zouden gaan uitbreken. Andere mensen waren daar blijkbaar ook van overtuigd, want je kon hóren hoe de metalen rolluiken naar beneden getrokken werden voor de winkels in de buurt van de School. Daarna kwam Smith me vertellen dat de oorlog begonnen was èn Caïro gebombardeerd! Hij zei tegen me dat ik mee kon rijden naar Amman, en dat ik 'n half uurtje had om m'n bagage op te halen...
Zelf pakte hij ook haastig zijn spullen bij elkaar, en toen ik terug was, ging hij eerst nog een oudere Amerikaanse dame ophalen. 'I am so frustrated!' zei hij tegen haar. We verlieten Jerusalem om drie minuten voor elven. Hij wilde met de auto naar AMMAN rijden, om van daar een vliegtuig naar Beiroet te pakken & dáár dan àf te wachten hoe de toestand zich nu verder ontwikkelen zou? Hij begreep dat hij zo op 't nippertje uit de Oude Stàd wèg zou kunnen komen, toen 'n paar Arabische jongens hem de wèg wézen, hóe hij zo vlug mogelijk rijden kòn? Hij moest de allerkortste weg nemen & de eenrichtingsborden negeren! 'Hurry, hurry!' riepen ze & zwaaiden hem na. Later hoorden we dat 't schieten in Jeruzalem precies om 11.00 begonnen was. Terwijl we door 't KEDRONDAL langs de voet van de Olijfberg omhoogreden, langs Bethanië & verder i/d richting van Jericho, moeten we júist voordat de artilleriegranaten insloegen, de stad steeds verder uitgereden zijn?! Mensen die de Stàd een half uur later verlaten hadden, vlogen de kogels om de oren, vertelden ze ons achteraf.