31730ks160vervolg Ome Keesje van Aswan tot Isfahan

BIJ DE CONSUL NET ALS MOR MURW IN DIE TIJD MAAR DAN NET 'n haartje anders? KEES SMIT VERVOLGT ZIJN RELAAS OVER DE SIX DAY WAR IN JUNI 1967! IK BEGON ME ONVEILIG TE VOELEN EN NAM CONTACT OP MET DE NEDERLANDSE CONSUL IN AMMAN: ZIJN NAAM, RAOUF SA'D ABUJABER, EN ADRES, KING FAISAL'S STREET, HAD IK BIJ ME! HIJ BLEEK HONORAIR CONSUL TE ZIJN, ALS DIRECTEUR VAN DE AMSTERBROUWERIJ IN RABAT AMMON: OVERAL IN 'T MIDDEN-OOSTEN ZAG JE WEL EEN AMSTELBROUWERIJ! DE CONSUL HAD EEN MOOI GROOT, VRIJSTAAND HUIS, WAAR IK MET HEM GESPROKEN HEB. NA EEN PAAR DAGEN HAALDE HIJ ME UIT 'T hotel, omdat hij bang was dat er na de nederlaag een opstand uit zou gaan breken. Er waren nog 'n paar Nederlanders in zij Witte Húis, & af en toe kregen we bezoek van 'n Nederlandse hofdame v/d 'queen'! Zij was een 'vrouw v/d wéreld', met allure & overwicht?! RAOUF zèlf was 'n gemoedelijke man, die gemakkelijk met mensen omging! Hij vond het ònbegríjpelijk dat Ìk met 'n paar honderd dollar op zak van huis was gegaan & nu nog geen 50 meer over had!?! Híj was nog nooit zonder een paar duizend dollar op zak van huis gegaan & ik vertelde hem dat er ook nog een jonge Nederlander in Amman moest zijn, ene Wim van Asselt, die al maanden rondzwierf, liefst bij van die groepen 'zigeuners en bedoeïenen', èn sinds een maand al in Jordanië was! Dat vond Raouf wel een amusant verhaal, maar hij deed verder geen moeite om te weten te komen waar hij zou kunnen uithangen? Evacuatietijden & verwante trammelanten voor hoog & laag. Zondagochtend 11 juni '67 werd ik, toen de oorlog nog maar nauwelijks beëindigd was, samen met alle buitenlanders geëvacueerd. De consul had contact opgenomen met zijn vriend Herman Jansen in Teheran, & zorgde ervoor dat ik bij hem kon logeren! Die zou me ook op komen halen: o/h vliegveldje van Amman lagen nog de kapotgeschoten vliegtuigerakken, maar de bomkraters i/d startbanen waren al gerepareerd! Wij werden overgevlogen naar Teheran, onder de vlag van de Verenigde Naties: tien Amerikaanse Hercules-vliegtuigen met de regelmaat v/d klok landden om 't half uur, & vertrokken weer naar IRAN, & ik zag er ook allerlei oude bekenden terug: Dr. SMITH bv. die hier afscheid van me nam, en van plan was om via London & Beiroet zo gauw mogelijk naar Amman terug te keren. Ik kreeg een zg. 'boarding card, plane no. 11'! Dat was 'n mooie benaming voor 'n papiertje van 10 bij 10 centimeter met vijf gestencilde woorden erop! De legervliegtuigen waren grote kisten, bestemd voor troepentransport. We zaten op banken of moesten maar ergens een plekje op de bodem zoeken?! We kregen 'n voedselpakket EN daarbij zat 'n 'accessory packet' waar ik het zakje nog van bewaard heb! Later vergeleek mor murw dit alles met kamp Erica bij Ommen, kamp Vledder bij Steenwijk, Elat/Be'ersjeva & deze Jordaanse mei/juni episode in 1967?
31 mei 2018 - bewerkt op 30 dec 2019 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende