31893ksvati169 's avonds ging ik 'n keer met HeJa

Q&@ OP BEZOEK BIJ 'N IRAANSE VRIEND. HIJ WOONDE ALS VRIJGEZEL OP 'N FLAT, EN WAS DUIDELIJK 'N HOMO, MAAR MOEST DÀT WÈL GEHEIM HOUDEN. OP DE VLOER IN DE LUXUEUZE FLAT LAGEN DE MOOISTE TAPIJTEN. HIJ HAD 'N GOEDE BAAN EN WAS HEEL ONTWIKKELD. Van Janssen hoorde ik dat hij uit een zeer goede familie kwam, maar dat hij ook om zijn afwijkende politieke en religieuze opvattingen heel erg voorzichtig moest zijn. Destijds was Gerard van het Reve één van de eersten die al openlijk voor zijn geaardheid uitkwam, maar in Iran waren ze ook toen nog lang niet zóvèr. Op de bank waar ik in de jaren vijftig werkte, had ik een col-lega die ook vrijgezel was ÈN ònmiskènbaar 'n homo. Toen ik hem de eerste dag vroeg of hij getrouwd was, zei hij dat hij de vrouwen liever per pond kocht! Hoe groen ik ook nog was, onvoorstelbaar onwetend achteraf gezien, ik begreep wel wat hij bedoelde, begreep ik wel wat hij bedoelde, maar later snapte ik wat hij WOU dàt ik het zou begrijpen. Dat was dus i/d tijd v/d Pauwentroon v/d Sjah.....
Op straat merkte je ook wel dat de mensen in Teheran niet echt veel moesten hebben van de westerse koers van de sjahinsjah etcetera.
Vrouwen konden in de buitenwijk, waar de elite woonde, nog zonder sluier of hoofddoek rondlopen, opgemaakt & in een westerse jurk...
Maar je zag aan de boze blikken van de Perzen dat die daar helemaal niet van gediend waren! Zelf merkte ik weinig van haat tegen die 'westerlingen'? Alleen één keer misschien, toen ik op een stadsbus stapte & bij de chauffeur 'n kaartje wou kopen? Hij was boos en zei dat ik dat bij de kiosk had moeten doen! Dat was voor het eerst op mijn reis dat ik door een buschauffeur afgebekt werd! Meestal waren ze juist heel erg aardig ÈN snapten ze best wel dat jij niet altijd wist hoe en waar je betalen moest. Maar contact met de mensen had ik niet, net als in Caïro trouwens, er waren geen jongens die een praatje met me wilden maken?! Teheran was een grote stad met toen al zo'n 2 miljoen inwoners, nu 10 miljoen, want geboorteplanning bestaat er niet. Het is 'n stad met brede boulevards met heel erg veel bomen erlangs, bussen zijn ònmìsbaar! Op één van die busritten kwam ik langs het Paleis van de SJAH MOHAMMED REZA PAHLAVI, die al 25 jaar aan de macht was?! Ofwel 'op de Pauwentroon' zat, zoals de Margriet & de Libelle in die tijd zo graag zeiden?! Die volgden 't wel & wee van die sjah op de voet, en zeker vooral ook zijn pogingen om een troonopvolger te verkrijgen?! De sympathieke en mooie SORAYA, tweede vrouw van de sjah, kon hem, evenals de eerste, geen zoon geven, & moest in '57 na 8 jaar huwelijk haar plaats opegeven: ze schreef 'n internationale bestseller over haar treurige leven; wat leefde toen nog iedereen met haar méé in het Westen, & zéker in Nederland...