31964ag27 Geestelijke gezondheid over en weer uit?

Q&@ Die diepere daad van 'aanbidding' vraagt ook nog een dieper zèlfverstaan! Ondanks wat woorden zeggen is ons gebed niet geheel & àl GERÌCHT áán die Ànder die schèpt, opdracht geeft ÈN rèdt. Òns 'gebèd' is 'n róep ÈN 'n líed TÒT HÈT léven zèlf, vóórtgekómen úit ons díepste zèlf, GERÌCHT TÒT HÈT WÒNDER & 't mysterie v/h Léven dat wíj dùrven aan te roepen met deze oude & Heilge 'náám'! Táál die we spréken blijft die v/h monotheïsme: "ER ÌS GÉÉN G D DÀN JÍJ!" Maar de ìnhoud waarméé wij DÉZE wóórden vùllen GÁÁT nog wel héél veel vèrder: "ER ÌS NÍETS BEHÀLVE JÍJ!" De àlgeméén gebrúikte tèrm 'G d' is niet zònder problémen? Door te spreken vàn dé Éne díe ònder de Vélen lìgt, gebruik ik hetzelfde woord dat voor anderen een heel verschillende betekenis heeft. Ik kies ervoor deze uit- drukking, die zóvéél v/d erfenis van ons geloof in zich draagt, nìet òp te geven! In 't zoeken naar 'n soort van jodendom dat in stijl eer-waardig is, dat de traditionele vormen van gebed omarmt & gebaseerd is òp 't lézen v/d klassieke religieuze teksten, vraag ik ook om 't gebruik v/h joodse woord 'G d', daarbij bedenkend dat ik 't WÈRK van mystieke denkers voortzet die bepaald gechoqueerd zouden zijn als ze iemand zoals ik als hùn vaandeldrager zouden aantreffen?! Ik begrijp dàt èlke póging òm te spréken óver 'G d' noodzakelij-kerwijs òns levend geloof verraadt!? Theologisering vraagt àf te stappen v/d ontmoeting ÈN 'n beschrijving in termen die ontoereikend zijn, die onvermijdelijk G d reduceren van 'n levende werkelijkheid tot 'n object van analyse? Voor de non-dualist is spreken TÒT G d evenzeer 'n bedròg is als spreken óver! Hoewel ik volhoud om de dualistische taal i/h gebèd te gebruiken ("GEZEGEND ZIJT GIJ ~ BAROECH ATAH ADONAI ELOHEINOE, MELECH HAOLAM"knipoog, WÉÉT ik dàt ik 't níet in z'n eenvoudige betekenis bedoel! DÉZE táál is 'n maníer òm me TÒT de Éne te wenden, alsof 't voor mij op zó'n MOMÈNT mógelijk wàs búiten díe Éne te staan, alsof er werkelijk 'n 'ik' zou kunnen bestaan díe òp DÉZE maníer TÒT 'n 'JIJ' aka "GIJ" zóu kùnnen spréken? Maar als zo'n gebed 'n verraad vormt vàn ons díepste bewustzijn, is dat gebed nodig om vertrouwen te houden in onze alledaagse ervaring àls mènselijke wezens. Door wat we alledaags a/d buitenkant ervaren gaan we voort de wereld te beschouwen als een wereld gescheiden i/h ik ÈN de Ander. Als mysticus versta ik al zulk soort onderscheidingen als bedrog v/d uiteindelijke waarheid, 't geloof dàt er àlléén maar Één ìs. Er kunnen argumenten gevonden gaan worden om te beweren dat - hoewel 't uit mystiek oogpunt oppervlakkig is - 't van cruciale betekenis is dìt onderscheid vol te gaan blijven houden? Cruciaal òm vàst te houden aan onze identiteit & voor onze geestelijke gezondheid? 't ÌK dat i/d wereld blijft leven van 'ik' & 'de ander', heeft de dualistische taal nodig van 'ik' & "GIJ", zèlfs àls 't níet dé díepste WÁÁRHEID die wij kennen weerspiegelt........

25 jun 2018 - bewerkt op 27 jun 2018 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende