32082agozngg56 schepping en het gevecht om geloof

OUWE MÒR
ASIH MURW IS
DUS BLIJKBAAR ZWAAR VERSLAAFD
AAN MYDI? EN DAT AL MEER DAN EEN HALVE EEUW: GEK
OP LEZEN, SCHRIJVEN, TEKENEN & ROND BLIJVEN ZWERVEN IN LICHAAM & GEEST!
En zó ontdek ook ik net als AG dat ik op een daad-werkelijke & symbolische, diep betrokken
manier met 'n Verháál lééf dat zegt dat G d de wereld in zeven dagen nu zo 'geschapen' heeft.
Ik weet dat ik dìt Verháál níet op 'n letterlijke wijze geloof. Ik geloof niet in de schepping in 7 dagen,
nòch ben ik bijzonder gecharmeerd van de gedachte dat die zeven dagen geherinterpreteerd móeten wòrden
als zeven perioden, als zeven stadia in 't evolutieproces of van enige andere manier waarop men probeert dé lètterlijke
WÁÁRHEID vàn díe TÈKST overeind te blijven houden. Nee, ik geloof 't intellek-tueel gesproken op geen enkele manier. Ànderzijds
wéét ik mèt m'n héle wézen dat ik dìt VERHAAL óók heel aantrekkelijk vind & van 'n ònweerstaanbare kràcht?! Het bepáált me bij mijzèlf, ondersteunt mij gedurende de week èn gééft uitdrukking èn zìn aan m'n bestaan!? 't ÌS ÍETS VÀN MIJZÈLF geworden, zódàt ik ervoor gekozen hèb òm erméé te leven òp déze regelmatige & steeds bevestigende oer -wijze!!! Òp díe maníer brèngt de eenvoudige daad vàn het reciteren van KIDDOESJ op vrijdagavonden mij in 'n theologische crisis want hoe kàn Ìk bevèstigen wat ik niet geloof? WAT IS 'T KARAKTER VAN DEZE BEVESTIGING VIS-À-VIS MIJN ONGELOOF?! HOE KÙNNEN WE LÉREN OM IN VREDE TE LÉVEN MÈT DEZE TWEE REALITEITEN? Rabbi NACHMAN vertelt het Verháál van 'n Prins, wèl-geschapen & met 'n nóbel karakter, wiens verstand op 'n dwaalspoor gebracht was door de intellectuele verleidingen die al zijn konink-lijke òpvoeders gebóden hàdden! Steeds als hij erover nadacht was hij sceptisch óver de oude wijsheid & waarheid waarmee hij was op-gevoed? Maar als hij dat rationele denken òpzíj zètte èn zijn hàrt 'n kàns gàf òm zich úit te spreken wíst hij dàt 't wáár wàs! Misschien al wel 'wáár' mèt een díepte die hij nog nooit eerder ònder zùlke woorden zóu kùnnen BRÈNGEN dàt 't zijn eigen zoekende geest zou gaan kunnen blijven overtuigen keer òp kéér? Nachmans PRINS was in de wereld van de vroege 19de eeuw nòg 'n zèldzame schepping, maar vandaag de myDidag zijn wij bijna allemaal die prinsen & prinsessen gewòrden!? Zíjn wíj, die weigeren om te kíezen tussen 't moderne woelige evensgevoel & de taal v/d religie, er nu toe benoemd & gedoemd òm ons hele verdere leven te blijven slijten in 'n voortdurend conflict tùssen hàrt èn verstànd? Òf zullen we wèl ìn staat blijken te zijn òm 'n Níeuw scheppingsverhaal te doen ontstaan,
een taal die òns rùsten èn òns mènsch-zijn/worden heiligt, heelt, geneest, terwijl 't óók
ons zoeken naar waarheid bevredigt & ons
wetenschappelijk VERBÉÉLDEN
VÓEDT?