BLEEF
ONZE UITEENZETTING
IN DE SFEER VAN
aggada{letterlijk, 'verhálend'}, 't theologische & filosofische gedeelte v/d Jóódse èrfenis.
Traditioneel is het Jóódse leren verdeeld in AGGADA & HALACHA {letterlijk 'de wèg'} ofwel
't normatieve & bindende aspect! Jodendom is vandaag de myDidag op BEIDE gebieden sterker verarmd?
De meeste joden, met uitzondering van een kleine orthodoxe minderheid, hebben gekozen voor een leven buiten
't autoritatieve systeem v/d klassieke halacha! Ik geloof dat er een nieuwe, hoewel minder strenge, halacha
voor joden ontstaan zal i/h nieuwe tijdperk v/d joodse geschiedenis dat nu alweer aan het beginnen is?!
Een halacha die wij nu nog niet goed kunnen omschrijven? Maar 'n nieuwe halacha kàn àlléén maar ontstaan
vanuit een nieuwe aggada (je zou nu ook kunnen zeggen 'agenda's & voor halacha 'de weg die we daarmee gaan
in ons leven'
?! Halachische praktijk ìs de kristallisatie in de vorm van een verbinding tùssen gedachten, geloven,
HÓPEN èn VERHÁLEN!? Dìt moeten we allereerst voor onze eeuw opnieuw trachten te interpreteren & zèlf(s) òpníeuw
schèppen?! Ook aggada als 'het verhalen, vertellen, verwoorden, aanduiden' is in onze tijd verminderd door afgodische
"dj poetins & trumps"... Joden lijken 'als Vòlk' de kunst verloren te hebben òm sámen veelvuldig te denken rond(om) Verhálen
& Gebeurtenissen, die dé kèrn uitmaken van datgene wat ooit eenmaal heette 'òns GELÓÓF'!? AG is daarom z'n uiteenzetting
over schepping begonnen vanuit 'n Aggadisch Stàndpunt. Nú moeten we zó van aggada óvergaan naar halacha:
géén Jóódse theologie kàn die vragen over opdracht ÈN veràntwoording úit de wèg gáán! Dìt zíjn dé essentiële
elementen v/d erfenis van zowel de profeten àls de rabbijnen. 'n Bepaalde geloofsuitspraak
hééft in joodse context alleen nog maar betékenis
ÀLS 't 'n bròn voor 'n MITSWA
{'goede lévensdaad'}
WÒRDT!