'EIGENLIJK IS DIT EEN WAARDELOOS VODJE PAPIER, MAAR OMDAT ANDERE MENSEN HET ALS WAARDEVOL ZIEN, KAN IK HET GEBRUIKEN!'? Als je iemands hersenen bekijkt met 'n fMRI-scanner en die persoon krijgt een koffer toegestopt vol briefjes van honderd, zijn de hersengebieden die dan beginnen te knetteren van opwinding niet de sceptische gebiedjes ('Andere mensen geloven dat dit waardevol is'
, maar eerder de hebzuchtige gebiedjes ('Jeminee, díe WÌL ÌK wèl!'
. Mensen die de Bijbel, de Veda's of 'n Boek van MORMON (of Mohammed e.d.) als heilig geschouwen, dan doen ze dat meestal ook pas na langdurige, herhaalde blootstelling aan andere menschen die deze of andere geschriften een of andere heilige status toedichten? Kortom, we leren heilige boeken op precies dezelfde manier te respecteren als we bankbiljetten leren respecteren!
In de praktijk is er dus geen strikte scheiding tussen 'weten dat iets zuiver berust op onderlinge afspraken' ÈN 'geloven dat iets inherent waardevol is'? Mensen vergeten dit onderscheid vaak of gaan er dubbelzinnig mee om! Een ander voorbeeld: als je echt even gaat zitten voor een diepe filosofische discussie over dit onderwerp, zal bijna iedereen het erover eens zijn dat bedrijven fictieve dingen zijn, geheel bedacht door mensen. Microsoft is niet de gebouwen die het bezit, de mensen die het in dienst heeft of de aandeelhouders die het dient, maar eerder een überingewikkelde juridische fictie, geconstrueerd door wetgevers en advocaten! Zo'n 99% van de tijd zíjn we nu echter níet gewikkeld ìn allerlei diepzinnige filosofische gesprekken ÈN BEHÀNDELEN we bedrijven alsof het reëel bestaande entiteiten zijn, net àls tijgers of menschen.
De grens tussen fictie & werkelijkheid kan voor veel doeleinden vervaagd worden, om te beginnen gewoon voor de lol & uiteindelijk om-wille vàn òns VÓÓRTBESTAAN! Je kùnt geen spelletjes doen of romans lezen als je niet in elk geval heel even bereid bent om erin te geloven? Om ècht te geníeten vàn 'n potje voetbal moet je de regels v/h Spèl accepteren ÈN minstens 90 minuten lang blijven vergeten dàt het domweg mènschelijke bedènksels zijn! Als je dat niet doet, dan ga je 't volkomen belachelijk vinden dàt 22 mensen achter een bal aanrennen. Voetbal kan beginnen met 'n spelletje voor de lol, maar 't kan ook veel serieuzer vormen aannemen, zoals elke Engel-se hooligan of Argentijnse nationalist je kan vertellen. Voetbal kan helpen bij de vorming van iemands persoonlijke identiteit, 't kan grote Gemeenschappen verbìnden ÈN 't KÀN zèlfs aanleiding vormen voor gewèld! Naties & religies zíjn in wézen ook als opgepompte voetbal-clubs...