33949Y21376/'77 Als tiener was ik een rusteloze ~~
Q
TÒBBER! Ik ben me er maar al te goed van bewust dat al die eigenaardigheden
van míjn génen, neuronen, persoonlijke geschiedenis en dharma níet voor íederéén òpgaan!
Maar misschien is 't toch goed als lezers in elk geval weten door wàt voor brìl ìk de wéreld bekijk
ÈN hóe díe míjn vísie en wàt ik schrijf beinvloedt? Ik was dus 'n rusteloze tobber: ik snapte niets v/d
wéreld èn ik vond nergens antwoorden op de grote levensvragen die ik had! Ik begreep vooral níet waarom
er zoveel leed in de wereld was, ÈN ìn míjn éigen léven, en wàt eraan gedáán kòn wòrden... De dingen die ik
van de mensen òm me héén hóórde en in boeken las waren uitgebreide verzinsels: religieuze mythen over goden
& HÉMELS, nationalistische mythen over het vaderland, de moedertaal & onze 'historische missie', romantische
mythen over liefde en avontuur, of kapitalistische mythes over econom(ist)ische groei, die zeiden dat ik gelukkig
kon worden door vooral ook zèlf spullen te kopen en te consumeren! Ik was slim genoeg om te beseffen dat 't
waarschijnlijk allemaal verzinsels waren , maar ik had geen idee hoe ik waarheden moest vinden? Toen ik aan
de universiteit studeren ging, dacht ik dat dàt dé ideale plek zou zijn òm antwoorden te vinden, maar dat wèrd
'n teleurstelling! Die academische wereld gaf me wèl effectiever middelen òm alle mythen die de mensheid ooit
gefabriceerd heeft dóór te prikken, maar geen bevredigende antwoorden op grote levensvrágen? Integendeel,
want ik werd juist aangemoedigd om me steeds op kleinere deelvraagstukken te concentreren! Uiteindelijk
promoveerde ik toch aan de universiteit van Oxford, met 'n proefschrift over autobiografische
teksten van middeleeuwse soldaten. Daarnaast bleef 't mijn hobby om heel veel
te lezen over filosofie & filosofische discussies te voeren, maar hoewel
dàt eindeloos veel intellectueel amusement
opleverde, bracht 't me
geen echte inzichten?
't Was òntzèttend
frustrerend!
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende