34319 A81 Barbaarse Criminele Zóón Váder Èn Opa...
Q&@
NIET LANG
NA 'T BEZOEK VAN JOURNALIST B. HOFSTEE IN 1990
OVERLEED RICHARD NITSCH! Rustig was hij ingeslapen, thuis in bed,
waarschijnlijk tengevolge van 'n stofwisselingsziekte waaraan hij al enige tijd leed?
's Avonds had hij nog z'n sokken staan wassen, 's nàchts had hij sich auf die Socken gemacht -
WAS HIJ ER VANDOOR GEGAAN! Zijn familie had nog grapjes gemaakt over die sokken en dat heengaan
van opa. Jaren daarvoor, niet lang na zijn bevrijding, was Nitsch met zijn echtgenote bij zoon Richard junior
en diens vrouw ingetrokken! Zij hadden geen kinderen. In het grote, door zijn zoon zelfgebouwde huis in Gildehaus,
'de parel van 't graafschap' vanwege de schitterende ligging in 't heuvelachtig landschap, had hij een teruggetrokken
bestaan geleid. Zijn vrouw had nog wel wat sociale contacten in de buurt, Nitsch niet! Hij was liever in de natuur?!
Alleen met zijn honden of samen met zijn drie klein-dochters, die sporadisch bij hun opa & oma langskwamen.
Nitsch had met hun moeder, zijn enige dochter, geen innig contact. Bij zijn terugkeer uit Nederland had zij hem
als twintigjarige pas voor het eerst gezien. Niets dan slechts had zij al die jaren over haar vader gehoord. Haar jeugd
was grondig verpest door grote armoede en schaamte voor haar gedetineerde vader. Nog steeds doet het verleden teveel pijn:
ze láát het liever RÙSTEN! Dat doet Richard junior oom. Na 't overlijden van zijn ouders en zijn vrouw woont hij alleen in het grote huis. Maar aan zijn vader heeft hij niets dan goede herinneringen, 'VADER WAS EEN GEWELDIG MENSCH'. Ja, hij was heel lang weg geweest, die oorlog hè! Maar nu is het vrede. De mensen moeten niet meer met elkaar vechten?! De kleindochters hadden het op die hoogtijdagen wel fijn gevonden bij opa en oma. Één van hen herinnert zich hoe oma taarten bakte, terwijl de kinderen dan
graag met opa roulette speelden of samen met hem de heuvels rondom het huis afstruinden. Maar het allerleukste
hadden zij toch wel opa's hondjes gevonden. Susi, Putzi &
Lumpi, opa's drie teckels,
een groot plezier
in zijn
leven.
NA 'T BEZOEK VAN JOURNALIST B. HOFSTEE IN 1990
OVERLEED RICHARD NITSCH! Rustig was hij ingeslapen, thuis in bed,
waarschijnlijk tengevolge van 'n stofwisselingsziekte waaraan hij al enige tijd leed?
's Avonds had hij nog z'n sokken staan wassen, 's nàchts had hij sich auf die Socken gemacht -
WAS HIJ ER VANDOOR GEGAAN! Zijn familie had nog grapjes gemaakt over die sokken en dat heengaan
van opa. Jaren daarvoor, niet lang na zijn bevrijding, was Nitsch met zijn echtgenote bij zoon Richard junior
en diens vrouw ingetrokken! Zij hadden geen kinderen. In het grote, door zijn zoon zelfgebouwde huis in Gildehaus,
'de parel van 't graafschap' vanwege de schitterende ligging in 't heuvelachtig landschap, had hij een teruggetrokken
bestaan geleid. Zijn vrouw had nog wel wat sociale contacten in de buurt, Nitsch niet! Hij was liever in de natuur?!
Alleen met zijn honden of samen met zijn drie klein-dochters, die sporadisch bij hun opa & oma langskwamen.
Nitsch had met hun moeder, zijn enige dochter, geen innig contact. Bij zijn terugkeer uit Nederland had zij hem
als twintigjarige pas voor het eerst gezien. Niets dan slechts had zij al die jaren over haar vader gehoord. Haar jeugd
was grondig verpest door grote armoede en schaamte voor haar gedetineerde vader. Nog steeds doet het verleden teveel pijn:
ze láát het liever RÙSTEN! Dat doet Richard junior oom. Na 't overlijden van zijn ouders en zijn vrouw woont hij alleen in het grote huis. Maar aan zijn vader heeft hij niets dan goede herinneringen, 'VADER WAS EEN GEWELDIG MENSCH'. Ja, hij was heel lang weg geweest, die oorlog hè! Maar nu is het vrede. De mensen moeten niet meer met elkaar vechten?! De kleindochters hadden het op die hoogtijdagen wel fijn gevonden bij opa en oma. Één van hen herinnert zich hoe oma taarten bakte, terwijl de kinderen dan
graag met opa roulette speelden of samen met hem de heuvels rondom het huis afstruinden. Maar het allerleukste
hadden zij toch wel opa's hondjes gevonden. Susi, Putzi &
Lumpi, opa's drie teckels,
een groot plezier
in zijn
leven.
02 apr 2019 - bewerkt op 07 apr 2019
- meld ongepast verhaal
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 23 sep 2024 4806984 “Het Onze Vader/Moeder/Dochter/Zoon/Kind
- O 23 sep 2024 4806883 De Aramese Taal: i/d tijd van YESJ werden
- O 23 sep 2024 48067 HELAAS zijn we momenteel getuige van een
- O 22 sep 2024 48066 ‘n Ànder onderwerp dat verband houdt met die
- O 21 sep 2024 48065 Als we de bijbel simpelweg misbruiken om
- O 21 sep 2024 4806481InPlaatsDaarvan Richt Ik Me Direct Tot YESJ
- O 21 sep 2024 48063 Als we het OT hiervoor als gids gebruiken is
- O 21 sep 2024 4806280 En vervolgens lijkt het voor te komen dat
- O 21 sep 2024 4806179 In de omgang met de bijbel worden meerdere
- O 20 sep 2024 4806078/10 “De Heilige Schrift: in het begin was
- O 20 sep 2024 4805976 OlsonRoger: Billy Graham was ‘n grote Held
- O 20 sep 2024 48058SL ZÍE je dat hij expliciet nóemt dat als hij
- O 20 sep 2024 4805775 Of zoals SP schrijft in ACTS 13:1-3 e.v..…
- O 20 sep 2024 48056 Heilige Geest? Wat Is Dat Nou Weer Geweest??
- O 19 sep 2024 48055 Herbezinning op theologisch land!