35381HK146/2.Handelen Wandelen Eten Drinken Werken

DE WOORDEN 'liefde' EN 'liefhebben' IN DE BETEKENIS VAN 'liefde tot de naaste' komen, net als 't woord 'NÁÁSTE', maar sporadisch voor bij de Yesj van de synoptische euangelies - afgezien van de uit het OT overgenomen formulering van het voornaamste gebod? Tòch is de liefde tot de medemens overal in de verkondiging van Yesj aanwezig! Klaarblijkelijk gaat 't juist bij de liefde méér om het dóen dan om louter woorden. Níet wóórden, maar dáden brengen aan het licht wàt líefde ís! En wàt ìs líefde volgens Yèsj? G d & mensch tegelijk!! Dàt is dus 'n Éérste Àntwoord: volgens YEHOSJOEAH is líefde wezenlijk liefde tot G d & tot de mens tegelijk. Yesj is zó ook tot ons gekomen 'om de wet te vervullen', om 'G ds WÌL', die òp het léven in wèlzijn van de MÈNSCH GERÌCHT is, tot zijn recht te laten kómen. Daarom kan hij zeggen dàt àlle gebóden BESLÓTEN liggen ìn het dubbelgebod van de líefde! Ook het jodendom spreekt hier en daar al over de liefde in dubbele zin. Bij Yèsj vinden we echter concreet ÈN ìn àlle éénvóud 'n tot dàn tóe ongekende reductie ÈN con-centratie van àlle geboden òp dìt dubbelgebod. Hij maakt de liefde tot G d & de liefde tot de mènsch TÒT 'n ònlòsmákelijke Éénheid. Sindsdien is het onmogelijk om G d & mens TÉGEN elkaar úit te spelen. Daarmee wòrdt de liefde 'n eis die het hele leven van de mens omvat en tegelijk op ieder afzonderlijk geval van toepassing is. Kenmerkend voor Yesj is dat de liefde zó tot criterium van de vroomheid en van het hele menselijke gedrag wordt. En tòch: liefde tot G d & liefde tot de mens zijn voor Yèsj níet hetzelfde, omdat het voor hem heel vanzelfsprekend is dat G d & de mens niet hetzelfde zijn. 'n Vermenselijking van G d gaat net als vergoddelijking van de mens niet ten koste van G d, maar v/d mens. God blijft 'G d'! G d BLÍJFT dé Éne HÉÉR v/d wereld en v/d MÈNSCH! We kunnen G d niet door medemenselijkheid vervangen! Wèlk mens is zònder beperkingen & zonder fouten & kan voor mij tot God wòrden, tot voorwerp van 'n volledig onvoorwaardelijke liefde? ZÓÍETS was & zijn natuurlijk wèl de vervuilde bronnen vol van bijbehorende vervalsingen, afgoden