36315shr83 Olga had ook haar eigen verdriet ......
Q&@
Zij had haar
Joodsheid al lang geleden
afgezworen, maar nu leek het of àl het slechte dat haar overkwam híerìn zijn bròn had?!
Hóe zíj tegen dìt conflict aankeek - verlangde ze ernaar om in de communistische barak bij haar oude
vrienden te kunnen zijn, of om zich bij haar mede-Jodinnen in barak 11 te voegen? We zullen 't nooit te
weten komen?!! En ook zullen we nooit weten hóe bàng zíj was om het lot van haar moeder, van wie ze
vervreemd was, & om dat van haar broer! 'n Tante, de zus van haar moeder, was naar Amerika gevlucht,
maar Olga's moeder en broer woonden in München! 't Wanhopigst zal Olga geweest zijn om het feit dat
de hoop om Anita en Carlos ooit terug te zien, die ze in de zomer nog gekoesterd had, was vervlogen...
Olga had kunnen weigeren òm barakoudste te worden. Ze had in 't verleden al meermaals laten zien dat
zin móedig genoeg was koppig weerstand te blijven bieden, maar dàt was vóórdat ze moeder geworden
was! Àls zij nú wéigerde, riskeerde ze te worden doodgeschoten, of in 't gunstigste geval om wéér opge-
sloten te worden in de Strafbarak, zònder PÒST te kunnen ontvangen & zonder de mogelijkheid om ook
maar íets over Anita te horen! Àls zich een nieuwe kans zou aandienen òm wèl te emigreren, zou ze er
niets van te weten kunnen komen? Wànnéér Olga precïes barakoudste werd, is onduidelijk, maar 't zal
ongeveer omstreeks 14 oktober geweest zijn, aangezien zij op dïe dag aan Carlos schreef dat ze nu wel
af en toe de krant kon lezen, wat alleen maar betekenen kan dat ze de privileges genoot van een barak-
oudste, & blijkbaar was zo ook in staat om zich te verplaatsen en haar vriendinnen te zien?!! Ze voegde
eraan toe: 'DIE WEINIGE WEKEN IN BERLIJN HERINNERDEN ME ERAAN DAT ALLEEN-ZIJN WEL 'T ALLER
MOEILIJKSTE ÌS WAT ER BESTÁÁT! HIER HEB IK MIJN KAMERADEN DIE ZICH BEKOMMEREN OM WAT IK
ÉÉT!' Olga maakte zich zorgen over hóe het Càrlos verging, omdat ze wist dat hij nog altijd in eenzame
opsluiting zat: 'LOOP JE ROND, DOE JE LICHAAMSOEFENINGEN? 'T BESEF DÀT JIJ ÀLLÉÉN BENT, DRUKT
ME ECHT TERNEER!' Zoals altijd in haar brieven begon ze over Anita: 'IK DROOM STEEDS VAN JOU EN
VAN DE KLEINE, MAAR HET IS BITTER OM 'S OCHTENDS WAKKER TE WORDEN!'
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
-
O
06 jan 2024
45999102 In de heilige schrift is deze toen al
-
O
06 jan 2024
4599101Landeigendom, grootte, indeling, belasting
-
O
06 jan 2024
4599100 Pesach was niet alleen ‘n feestelijke
-
O
06 jan 2024
4599699 Zo waren er ook vieringen die maar éénmaal
-
O
06 jan 2024
4599598 Shabbat- & Feestdagen: waarom we leven....
-
O
03 jan 2024
45983 Spèl en Vermaak: behalve de vrije avonden
-
O
03 jan 2024
4598297 Wie hem nu wel of niet verwekte ook Yèsjoe
-
O
03 jan 2024
45981 Kortom: vòl, drùk, keihard gelukkig Léven...
-
O
03 jan 2024
4598094 Als de mannen of oudere jongens op ‘t Veld
-
O
02 jan 2024
45979Als ‘n deur al gesloten werd dan deed men dat
-
O
02 jan 2024
45978 Húis, Tuin, Keuken, Kleren, Sport, Spelgenot
-
O
02 jan 2024
4597793 Waarschijnlijk noemde de vrouw haar man
-
O
02 jan 2024
45976 De Galileaërs Spraken een Aramees dialect
-
O
02 jan 2024
45975 Hoogst Merkwaardige Migranten Van Her & Der?
-
O
01 jan 2024
45974/75/91/92 Gewoon een kwestie van dorpsleven
vorige
volgende