36389shr97 ik zat in cel 13 & 't was zó nàt dat de


MUUR MET HET RAAM ONDER DE ZWARTE SCHIMMEL ZAT! IN EENZAME OPSLUITING MAG JE HELEMAAL NIETS DOEN. NIET LEZEN OF SCHRIJVEN, ALLEEN MAAR ZITTEN! OOK NIET LOPEN! ER WAS GEEN ENKELE VERWARMING! HET WAS EEN ERG KOUDE WINTER EN AL BEN IK OOK BEHOORLIJK TAAI, IK HAD HET IJSKOUD, IK ZAT MAAR TE RILLEN EN TE KLAPPERTANDEN IN HET STIKDONKER: IK ZAT IN DE GEVANGENISBARAK MET BLOEDENDE VOETEN! Na een aantal dagen werd Marianne vrijgelaten. Toen zij haar cel verliet, hoorde ze Hedwig Apfel krijsen. 'Ze klonk niet menselijk meer, maar veeleer als een dier! Ik denk dat er ook nog 'n andere krankzinnige vrouw zit, want er was nog een andere stem te horen, die ook niets menselijks meer had!' In haar verslag schreef ze dat het 23 januari 1940 precies vijf uur 's middags was 'toen God me daar weghaalde om me naar hier over te brengen'! 'Hier' was het ziekenhuis in Wenen, al-waar ze aan 't herstellen was! Haar reis terug naar Wenen was geheel tegengesteld verlopen aan haar nachtmerrieachtige reis negen maanden eerder naar het Kamp in haar nachtpon. Terwijl Marianne in een Berlijnse gevangenis wachtte op haar plek in een trein, bracht een arts zalf voor haar voeten, die door bevriezing waren aangetast, en ook in andere gevangenissen op de route naar Wenen werd zij vriendelijk behandeld & kreeg ze 'erg goed eten', bij een gelegenheid zèlfs 'twee sneden ècht roggebrood met bóter'! Na haar aankomst in Wenen werd Marianne in 'n ziekenhuis opgenomen. De omstandigheden van haar terugkeer zijn ònòpgehelderd, maar we weten dàt ze vrijgelaten werd om te kunnen getuigen tijdens het proces tegen haar man, dat in Wenen gehouden werd, wegens al de verzonnen aanklachten in verband met haar Joodse familiebedrijf? Door haar ziekte kòn ze echter niet meteen getuigen & daarom mocht ze eerst herstellen; in het ziekenhuis vond ze de kracht om haar verslag over Ravensbrück te schrijven, dat ze richtte aan 'n medewerker van de rechtbank, ene HERR Hofrat dr. Wilhelm?! Marianne was niet bang on naar 't Kamp teruggestuurd te worden & deed dus nu geen poging om zelfcensuur toe te passen; ze presenteerde haar rapport zelfs als 'n getuigenverklaring. Zoals ze in Ravensbrück had geloofd dat zij kòn protesteren tegen de SS-commandant, alsof 't iemand was die in 'n normale wereld thuishoorde, zo meende ze ook dat de Weense rechtbank haar waarschuwingen ter harte zou nemen & de nazidaders op basis van haar getuigenis zou vervolgen! Zo staat Mor ook ten opzichte van Erika/Erica, Vledder, Assen, Eilat, Be'ersjeva, Elji, Petra, Ma'an & Rabat Ammon: STAATSTERRORISME, STAATSALMACHT, verdrietigSTAATSINTIMIDATIE etceterara......
04 nov 2019 - bewerkt op 06 nov 2019 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende