36829bbtdsv¥DeInhoudWerdSnel&LuidruchtigOpgeslurpt


YOCHANAN DE DOPER KREEG ALS LAATSTE DE WATERZAK IN HANDEN. TOEN HIJ ‘N SLOK GENOMEN HAD, RICHTTE HIJ ZIJN DONKERE, PEINZENDE BLIK OP MARCUS & BEDANKTE HEM ZONDER WOORDEN. ‘N GLIMP VAN HERKENNING FLITSTE DOOR ZIJN OGEN EN ZIJN GRIMMIGE UITDRUKKING VERZACHTTE IETS.
‘Ik ken u,’ zei hij met schorre stem. ‘Klopt dat? U bent me ‘n keer komen opzoeken in Machaerus... samen met Filippus en Avram.’
Marc knikte om aan te geven dat zijn geheugen hem niet in de steek gelaten had. Hij wierp een blik over zijn schouder, voordat hij antwoord gaf, en zei toen met gedempte stem: ‘Ze zijn in de buurt. Ze hebben toestemming gevraagd om u te mogen bezoeken. Ze hebben uw mantel bij zich.’
Yochanan knikte. ‘Mijn mantel behoort nu toe aan de waarheid & de treurende. Ze reizen samen. Op de weg naar Yericho zullen ze hem ontmoeten. Maar ik heb al zo lang niets meer gehoord, geen nieuws,’ ijlde hij. En toen schoot hem nog iets te binnen: ‘Ik heb u gevraagd... over...’
Marcus hief zijn hand op en verzocht Yochanan zonder woorden de naam Yesjoea niet uit te spreken... niet in het bijzijn van mannen die bereid waren om hun ziel te verkopen om aan een terechtstelling te ontkomen. ‘Ik heb uw neef ontmoet.’
Marc zocht behoedzaam naar woorden. ‘Ik weet niet precies wie hij is, maar ik heb met eigen ogen gezien wat hij kan doen. De blinden maakt hij ziende. Lammen lopen weer. Melaatsen worden genezen. Doven kunnen weer horen.’ Toen dacht hij aan Miryam en besloot: ‘En hij geeft de hopelozen weer hoop.’
Yochanan glimlachte bijna. ‘Dan... ben ik tevreden.’ Hij zag de harde trekken op Marcus’ gezicht en de hand die hij om ‘t heft van z’n zwaard hield geklemd. ‘Niet doen... vriend. Ga en lééf... snel! En... bedankt... voor het water.’
25 dec 2019 - bewerkt op 27 dec 2019 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Asih
Asih, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende