36851bbqt61 AveelStaarde NaarKittims StoffigeTenen
Hij hoorde de palmbladeren ritselen,
toen Kittim ze even optilde en naar Chajiems grauwe gezicht keek.
De lucht boven de ingang van de grot was oranje. Kittim mijmerde: ‘Ze zeggen
dat de hoekstenen van de Romeinse steden gelegd zijn op de schedels van menschen.
Nou, hier is weer een Joodse schedel voor hen. ”LeChajiem!” Òp HÈT Léven! Ja, ja.’
Hij lachte. ‘Jammer dan. DÀT gaat mij gèld kosten! Chajiem verdiende bijna èlke avond immers
wel wàt?’ Aveel deed z’n ogen dicht. Híj dàcht aan zíjn moeder. Aan de mannen die midden in de nacht
naar haar kamer kwamen. Hij hoorde haar opnieuw schreeuwen dat híj moest verdwíjnen!
Vervolgens de wandeling naar de steengroeve door tientallen onbekende straatjes, zodat hij de weg naar haar krot
nooit meer terug zou kunnen vinden?! ”NIEMAND HEEFT MEDELIJDEN MET JE! NIEMAND HOUDT VAN JOU!
JIJ BENT NÍET VAN MÍJ! WAAG HET NIET ME ACHTERNA TE KOMEN!” Díe avond had Chajiem
zíjn brood met Aveel gedeeld. Hèm een plekje gewezen waar hij kon slapen. Hèm geléérd hóe hij híer
moest overleven? Chajiem was Aveels énige vríend! En nú? Kittim gaf Aveel met z’n voet ‘n pòr in z’n ribben.
DÀT betekende dat Kittim iets van Aveel wilde weten. Als hij z’n mond hield, kon hij rekenen op ‘n pak slaag.
Kittim vroeg: ‘Goed. Chajiem was dus op zoek naar ‘n muntstuk, toen hij werd gedood! Klopt dat?’ ‘Ja.’
‘HÉÉFT hij ‘t nog te pakken gekregen?’ Als Aveel zou liegen, zou Kittim hem fouilleren. ‘Ja.’ Kittim stak prompt
zijn groezelige hand uit. ‘DÀT gèld is van mij. ÌK ben ‘n Musch kwijtgeraakt, èn dùs ìnkomsten. Geef hier.’
Aveel was vastbesloten om Chajiems laatste muntstuk te bewaren. Al zou de honger nòg zó knágen,
Aveel was niet van plan om Chajiems dúit óóit úit te geven! DÀT mùntje hàd al tévéél gekòst.
Aveel haalde z’n eigen kunststuk uit het vod dat dienstdeed als geldbuidel.
Kittim griste ‘t hem uit handen. ‘Nog méér?’ Wéér ‘n pòr. ‘Nee,’ loog Aveel,
en dook in elkaar, toen Kittim hem ‘n klap gaf. ’STOMMELING! Eerst
laat jij jouw vriendje doodgaan voor één dúit, en nú heb je
helemáál nìks meer.’ Aveel
haatte Kittim, maar
hij knikte
gedwee.
Asih, man, 79 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
-
O
07 jan 2024
46001103 Grootte/Indeling v/h Heilig Olijfolieland
-
O
07 jan 2024
46000 De boer is gebonden aan z’n land/z’n werk is
-
O
06 jan 2024
45999102 In de heilige schrift is deze toen al
-
O
06 jan 2024
4599101Landeigendom, grootte, indeling, belasting
-
O
06 jan 2024
4599100 Pesach was niet alleen ‘n feestelijke
-
O
06 jan 2024
4599699 Zo waren er ook vieringen die maar éénmaal
-
O
06 jan 2024
4599598 Shabbat- & Feestdagen: waarom we leven....
-
O
03 jan 2024
45983 Spèl en Vermaak: behalve de vrije avonden
-
O
03 jan 2024
4598297 Wie hem nu wel of niet verwekte ook Yèsjoe
-
O
03 jan 2024
45981 Kortom: vòl, drùk, keihard gelukkig Léven...
-
O
03 jan 2024
4598094 Als de mannen of oudere jongens op ‘t Veld
-
O
02 jan 2024
45979Als ‘n deur al gesloten werd dan deed men dat
-
O
02 jan 2024
45978 Húis, Tuin, Keuken, Kleren, Sport, Spelgenot
-
O
02 jan 2024
4597793 Waarschijnlijk noemde de vrouw haar man
-
O
02 jan 2024
45976 De Galileaërs Spraken een Aramees dialect
vorige
volgende